সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰ

ব্ৰজেন বৰুৱা ,নিপ বৰুৱাৰ পিছত অসমীয়া চিনেমাৰ ' স্থানীয় বজাৰ ' খনক গতি দিছিল শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰে । ফাগুনী , বোৱাৰী , ঘৰ সংসাৰ , সোণ মইনা , এই দেশ মোৰ দেশ , অহিৰ ভৈৰৱ , অস্তৰাগ , মন মন্দিৰ , ময়ূৰী , শেৱালি , অশান্ত প্ৰহৰ শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰৰ পৰিচালনাৰে নিৰ্মিত অসমীয়া চিনেমা ( চিনেমা প্ৰযোজনাৰে চিনেকৰ্ম আৰম্ভ কৰিছিল । চিনেমা খনৰ নাম : মমতা । চিনেমা খনত অভিনয়ো কৰিছিল । এই চিনেমা খনেৰে সংগীতৰ দিশত সহায় কৰি মুনিন বৰুৱাই ও চিনে যাত্ৰা কৰিছিল । পৰবৰ্তী সময়ত প্ৰতিটো খোজতে শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰক সহায় কৰিছিল বা কাম কৰিছিল মুনিন বৰুৱাই । কথা প্ৰসংগত মুনিন বৰুৱাই কৈছিল -- প্ৰথম পৰিচালনা ' ফাগুনী ' সফল হোৱা নাছিল । ' সেই সময়ত আমাক চিত্ৰগৃহ দিবলৈ কেইবাটাও হলৰ মালিক মান্তি হোৱা নাছিল । আৰু ' বোৱাৰী ' সফলতাৰ খবৰ প্ৰচাৰ হোৱাৰ পিছত সেই মালিক কেইগৰাকীয়ে প্ৰিণ্ট বিছাৰি আহি আমাক মান্তি কৰাব পৰা নাছিল । ' শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰৰ দ্বিতীয় পৰিচালনা ' বোৱাৰী ' সফল হৈছিল । ছুপাৰ হিট হৈছিল । কথা প্ৰসংগত ( স্থান : ' আজি'ৰ কাৰ্যালয় । ২০০৩ । ) -- ' ভাল ছবি নিৰ্মাণ কৰি থাকিবলৈ বজাৰো ভাল হব লাগিব । বজাৰ কেতিয়া ভাল হব ? যেতিয়া ছবিয়ে ভাল ব্যৱসায় কৰিব পাৰিব । 'বোৱাৰি ৰ' সময়ত যি খন বজাৰ গঢ়ি উঠিছিল , সেই বজাৰ খন আমি ধৰি ৰাখিব নোৱাৰিলো । মানে ' বোৱাৰী 'ৰ দৰে চিনেমা দিব নোৱাৰিলো । মোৰ কথা কৈছো , মই দিব নোৱাৰিলো । মোৰ লোকচান হোৱা নাছিল ; কিন্তু ' ঘৰ সংসাৰ ' ( ১৯৮৩ ) , 'সোণ মইনা ' ( ১৯৮৪ ) ' মন মন্দিৰ' ( ১৯৮৫ ) ৰ ব্যৱসায় ' বোৱাৰি 'ৰ দৰে নাছিল । এতিয়া মই হাতত লৈছো ' অস্তৰাগ ' । মই ভবা নাই চিনেমা খনে ভাল ব্যৱসায় কৰিব । ভাবিছো -- এনে এখন চিনেমা মই কৰা উচিৎ । ' হোমেন বৰগোহাঞিৰ ‘অস্তৰাগ’ চিনেমা খনৰ শিপা । বিসয়বস্তু বাৰ্ধক‍্য‌ই‌ গ্ৰাস কৰা জীৱন আৰু পিতা -পুত্ৰৰ আৱেগিক সম্পৰ্ক । দৰ্শকৰ আসনৰ পৰা দেখিছো কেইটমান বাস্তৱৰ চৰিত্ৰ । তপন দাস ,পূৰবী শৰ্মা , কপিল বৰা , নিশিতা গোস্বামী , মুনিন বৰুৱা আদিয়ে অভিনয় কৰিছে । মোৰ ধাৰণাত ' অস্তৰাগ ' শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰৰ শ্ৰেষ্ঠ পৰিচালনাা । কিন্তু বহুতে কব খোজে ' সোণ মইনা 'হে শ্ৰেষ্ঠ পৰিচালনা । কাৰণ ? চিনেমা খনে লাভ কৰিছে বঁটা । শ্ৰেষ্ঠ অসমীয়া চিনেমাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা -- শিৱ প্ৰসাদ ঠাকুৰৰ প্ৰথম প্ৰযোজনা ' মমতা 'ৰ বাবেও পাইছিল । ( শিৱপ্ৰসাদ ঠাকুৰৰ জন্ম : ২২ ছেপ্টেম্বৰ, ১৯৩৭ নাজিৰাত মৃত্যু : ৫ জানুৱাৰী, ২০০৮ ,গুৱাহাটীত )

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...