সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

সৰহ সংখ্যক ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ আজিৰ তাৰিখত "নাট্যশিল্পৰ মঞ্চ" নহয়, "(অ)নাটকৰ দোকান"হে...


মৃদুল চুতীয়াৰ নাট্যচিন্তা মনলৈ আহিল কালি তেজা ই আভিনয় কৰা চিনেমা এখন চাই থকা সময়ত। নায়ক (যিটৌ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছে তেজাই) অন্ধ। এই চিনেমা খন চিত্ৰগৃহলৈ আহিছিল  ২০১৭ চনত। ইয়াৰ আগতেই (সম্ভৱত: ২০০৭-০৮ নাট্যবৰ্ষত) 'অন্ধ নায়ক-নায়িকা' চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰি নাট্যচিন্তা কৰিছিল মৃদুল চুতীয়াই। নিজে লিখা-পৰিচালনা কৰা নাটক খনত অভিনয়ো কৰিছিল। নাটক খনৰ নাম-- মই আন্ধাৰতো দেখো'। --নাই, নাই, নাটক খনৰ সৈতে চিনেমা খনৰ কাহিনী, বিষয়বস্তুৰ মিল নাই। 
--তেনেহ'লে মনলৈ আহিল কিয়? 
মনলৈ অহাৰ কাৰণ, অভিনয়। দুয়োগৰাকী অভিনেতাৰ আছৰণ প্ৰায় একে। 
এই যে একে, ইয়াৰ কাৰণ, দুই অভিনেতাই 'অভিনয়'ৰ বাবে কৰা পৰিশ্ৰম। দৃষ্টিহীন 'শিক্ষক'ৰ পৰা শিক্ষা লৈছিল। শিক্ষা লৈ পৰিশ্ৰম কৰিছিল।
'মই আান্ধাৰতে দেখো'তেই নহয়, এতিয়ালৈকে মৃদুল চুতীয়াৰ যি কেইখন নাটকৰ দৰ্শক হৈছো, প্ৰতি খনতে অনুভৱ কৰিছো অভিনেতা গৰাকীৰ পৰিশ্ৰম। পৰিশ্ৰম কৰিছে নাটকৰ নতুন নতুন চিন্তা ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ মঞ্চলৈ নিয়াৰ স্বাৰ্থত। 
--আমাৰ ধাৰণাত মৃদুল চুতীয়াই নতুন নতুন নাট্যচিন্তাৰে নাটক মঞ্চস্থৰ এক নতুন শৈলী আৰম্ভ কৰিছিল হেঙুল থিয়েটাৰত। সফলতাৰ বাট পাইছিল 'হেঙুল'ত কৰা নাট্যচৰ্চাৰে। 'হেঙুল' মঞ্চস্থ 'অস্তপথ' নাটকৰে জনপ্ৰিয়, বহু জনপ্ৰিয় হৈছিল অভিনেতা-পৰিচালক-নাট্যকাৰ মৃদুল চুতীয়া। 'হেঙুল'ত নাট্যকৰ্মী গৰাকীয়ে কৰা নাট্যকৰ্ম যিমান সফল বা জনপ্ৰিয় হৈছিল, আন ভ্ৰাম্যমাণ নাট্যদলত কিন্তু হোৱা নাছিল। কাৰণ? 'হেঙুল'তকৈ দুৰ্বল প্ৰযোজনা। --হয়, দুৰ্বল প্ৰযোজনা। (কথা প্ৰসংগত নাট্যকৰ্মী গৰাকীয়ে এদিন কৈছিল , 'হেঙুল' প্ৰযোজক পক্ষই নাট্যকৰ্মী গৰাকীৰ অনুভৱ বুজে বাবেই কামবোৰ ভাল হয়।)
--নাট্যকৰ্মী গৰাকীৰ অনুভৱ বুজা হেঙুল' প্ৰযোজক পক্ষৰ সৈতে আকৌ নাট্যকৰ্ম কৰিব মৃদুল চুতীয়াই। --হয়, অহা ২০২৩-২৪ নাট্যবৰ্ষত আকৌ মৃদুল চুতীয়াই হেঙুল থিয়েটাৰত অভিনয় কৰিব, নাটক লিখিব, নাটক পৰিচালনা কৰিব। নাটকৰ নাম ইতিমধ্যে ঘোষণা কৰিছে-- 'নজৰ'। 

এতিয়া আমি অপেক্ষাত-- 'নজৰ' নামেৰে আৰু এক মগজু জোকাৰিব পৰা, মনত ৰৈ যাব পৰা নাট্যকৰ্মৰ। 

এনে নাট্যকৰ্মৰ, যিয়ে 'অস্তপথ'কো নিস্প্ৰভ কৰিব পাৰে!

শেহতীয়া সংযোজন; (১৫/১১/২০২২)
 হেঙুল থিয়েটাৰত নাথাকে মৃদুল চুতীয়া। "হেঙুল"তে নহয়, আৰু কোনো ভ্ৰাম্যমাণ নাট্যদলতে নাট্যকৰ্ম কৰাৰ মন নাই নাট্যকৰ্মী গৰাকীৰ। ---এই যে মৃদুল চুতীয়াই আৰু ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰত নাট্যকৰ্ম নকৰো বুলিছে, এয়া সহজ, সৰল কথা নহয়। "ক্ষতি"ৰ খবৰ, এক নাট্য শৈলীৰ মৃত্যুৰ খবৰ, ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ সুষ্ঠ নাট্য চৰ্চাৰ এটা বাট বন্ধ হোৱাৰ খবৰ। স্বাভাৱিকতে এই "খবৰ"-এ উৎসাহিত কৰিব বলিউড-দক্ষিণ ভাৰতৰ চিনেমাৰ শৈলীক ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ মঞ্চত ব্যৱহাৰ কৰি "জনপ্ৰিয় নাট্যকাৰ" হোৱা সকলক। এয়া আজিৰ তাৰিখত আৰু অস্পষ্ট হৈ থকা নাই, সৰহ সংখ্যক ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ আজিৰ তাৰিখত "নাট্যশিল্পৰ মঞ্চ" নহয়, "(অ)নাটকৰ দোকান"হে। (এই প্ৰসংগত যথাস্থাত চৰ্চা কৰিম।)

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...