সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

দূৰ্গাৰ নিৰ্দেশত কেমেৰা ঘূৰাইছে... /২

Cherrapunji by : Utpal Mena
বান থাবাহ পুৱাৰে পৰা ব্যস্ত।
দেওবাৰ। ১৭ জুলাই ২০২২। চেৰাপুঞ্জিত আমাৰ দ্বিতীয়তো দিন। কালি নিশাটো সুখৰ নাছিল। নিশা প্ৰৱল বৃষ্টিপাত হৈছিল, বজ্ৰপাতৰ ভয়লগা শব্দই আমাক চুইছিল, বিজুলী ব্যৱস্থা ব্যহত হৈছিল। --জেনেৰেটৰ বা অন্য ব্যৱস্থা নাছিল। বান থাবাহে টৰ্চ এটা দিছিল। আৰু আমাৰ হাতত থকা মোবাইল কেইটাৰ টৰ্চৰ পোহৰ, ইমানেই।
--- Bynardi inn -ৰ ওপৰ মহলাত আমি মাত্ৰ। তলত কোনোবা কোনোব হয়তো আছে! এই ঠাইত, এনে পৰিবেশত থকাৰ অভিজ্ঞতা নাই। স্বাভাৱিকতে আমাৰ মনলৈ ভয় আহিছিল। বজ্ৰপাত-বৰষুণৰ শব্দত নুশুনা হৈছিলো কাষেৰে বৈ যোৱা নিজৰাৰ কুলু-কুলু...। বেলকনিলৈ ওলাই আহিছিলো। এন্ধাৰ-এন্ধাৰ। এন্ধাৰ খেদা বিজুলীৰ পোহৰ। আৰু! ওচৰতে যেন বজ্ৰপাত পৰিছে।
--ভয়লগা পৰিবেশ, ভয়লগা পৰিবেশৰ মাজত মই।
--চকু জপাব নোৱাৰাকৈ ভয় বাঢ়িছিল। বিছনালৈ উভতি গৈয়ো চকু জপাব নোৱাৰিলো।
--ভয়ৰ ৰাতি পুৱাল। বিছনা এৰি বেলকনি পালো। মেঘ নাই।
--বেলকনিৰ পৰা দেখিলো, সেই পুৱাতেই দূৰ্গৰ নিৰ্দেশত কেমেৰা ঘূৰাইছে, শব্দ গ্ৰহণ কৰাইছে। গৈ দূৰ্গা হতৰ ওচৰ পালো। বহু সময় ঠিয় হৈ কাম চালো। কাম সামৰি দূৰ্গাই ইংগীতেৰে মোক মাতিলে। ওচৰ পোৱাত ক'লে--"ভাগৰ লাগিছে। চাহ একাপৰ প্ৰয়োজন অনুভৱ কৰিছো!"
--তেতিয়া সৰু সৰু দোকান কেইখন খুলিছিল। আমি মেগি আৰু চাহ ললো। পাহাৰীয়া ধনীয়াৰে মেগি। বেয়া নালাগিল। ৰঙা চাহতো দিছে বিশেষ মছলা। এই যে দোকানবোৰ, দোকানবোৰৰ মালিক মহিলা। (চেৰাপুঞ্জি শহৰৰ জনসংখ্যা ১০,০৮৬ জন।পুৰুষ ৪৯% , মহিলা ৫১% শতাংশ । ইয়াৰে ৪৮% শতাংশ মহিলা আত্মনিৰ্ভৰশীল। -- জনসংখ্যাৰ ১৯% শতাংশ  ১-৬ বছৰীয়া। এই তথ্য ২০০১ চনৰ।) ৰান্ধনী বা চাহ-মেগি বনোৱা মানুহ "মালিক মহিলা" গৰাকীয়ে। পৰ্যতক কেন্দ্ৰীক ব্যৱসায়! এখন দোকানত দৈনিক (গড়) ৫০০-২৫০০০ টকাৰ খোৱা সামগ্ৰি বিক্ৰী হয়, মে'-অক্তোবৰ সময়চোৱাত।
--দূৰ্গাহতে দুই-তিনি পেকেতকৈ মেগি খালে। খাই-খাই কৈ গ'ল যোৱা নিশাৰ কথা। বুজিলো, মই যেতিয়া ভয়ৰ মাজত আছিলো, দূৰ্গাহত ব্যস্ত আছিল "ভয় লগা" সেই কেমেৰাত বন্দী কৰাত। শব্দ গ্ৰহণ কৰাত। সেই নিশাৰে পৰা পুৱা ৫ বজালৈ কাম কৰিয়ে আছিল। সন্দেহ নাই এনে পৰিশ্ৰমৰ বাবেই দক্ষিণ ভাৰত নতুন চিন্তাৰ, "ভাল চিনেমা"ৰ বাবে বিখ্যাত।
--মেগি-চাহ পৰ্ব শেষ হ'ল। হাতত চিগাৰাট লৈ দৃৰ্গাই সৰু কেমেৰা এটা মোৰ ফালে আগুৱাই দিলে। "ইয়াত খাচী পাহাৰৰ কান্দোন খিনি আছে, আপুনি লেপটপত চাই বিবৰণ লিখিব। যিমান বহলকৈ সম্ভৱ, সিমান।" --দূৰ্গাই ক'লে। (ক্ৰমশ:)

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...