সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

আৰু সান্নিধ্য: যতীন বৰা /৩

যতীন বৰাৰ অভিনয় যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল মঞ্চত। কিন্তু ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ মঞ্চত অভিনয় কৰিম সেই সময়ত নিশ্চয় ভবা নাছিল, যি সময়ত "নায়ক হোৱাৰ সপোন" দেখিছিল--, এয়া মোৰ ধাৰণা।
--"ধাৰণা"ৰ যুক্তি আছে।   চুক্তিবদ্ধ হোৱাৰ আগলৈকৈ এদিনো আভিনেতা গৰাকীৰ মুখত ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ প্ৰসংগ শুনা নাছিলো।  সম্ভৱতঃ হাতলৈ চিনেমা নহাত, টি ভি ধাৰাবাহিকে আৰ্থিক প্ৰয়োজন পূৰাব নোৱাৰাত ১৯৯৪-৯৫ নাট্যবৰ্ষত হেঙুল থিয়েটাৰৰ প্ৰযোজক প্ৰশান্ত হাজৰিকাৰ সৈতে চুক্তিবদ্ধ হৈছিল। আৰু পৰৱৰ্তী নাট্যবৰ্ষত (১৯৯৫-৯৬ আৰু ১৯৯৬-৯৭) আৱাহন থিয়েটাৰৰ মঞ্চত অভিনয় কৰি অভিনয় ক্ষমতা দেখুৱাইছিল। কেইবা খনো কাকত, আলোচনীত যতীনৰ "অভিনয়" চৰ্চা হৈছিল। এই খিনিতে কথা এটা মনলৈ আহিছে--, কথাশিল্পী মহেন্দ্ৰ বৰঠাকুৰক, আন এগৰাকী কথাশিল্পী ড°ভৱেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়াই প্ৰসংগক্ৰমে কোৱা কথা। দৈনিক কাকত "আজি"ৰ হৈ লোৱা সাক্ষাৎকাৰৰ পাছত আমাৰ মাজত চৰ্চা হৈছিল "অসমৰ চিনেমাৰ অভিনেতা" কেন্দ্ৰীক। আমি কেইবা গৰাকীয়ো অভিনেতাৰ অভিনয় চৰ্চা কৰিছিলোঁ। প্ৰশংসা লগা চৰ্চা। শইকীয়া ছাৰে মহেন্দ্ৰ বৰঠাকুৰক কৈছিল--, আপুনি কোৱা, উৎপল মেনাই কোৱা অভিনেতা কেইগৰাকীয়ে ভাল অভিনয় নকৰা নহয়, কৰে। ভাল অভিনয় কৰা অভিনেত গৰাকী, কেইগৰাকী কিমান ভাল অভিনেতা সেই কথা চিনেমা খনৰ, কেইখনৰ পৰিচালক গৰাকীহে জানে। "তেনেহ'লে আপুনি এন এগৰাকী তৰুণ অভিনেতাৰ নাম আমাক কওক, যি গৰাকীক দৰ্শকে ভাল অভিনেতা বুলি জানে। আৰু আপোনাৰ মতে ভাল অভিনেতা।" --মহেন্দ্ৰ বৰঠাকুৰৰ প্ৰশ্ন।
"যতীন বৰা।" --ড°ভৱেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়াৰ উত্তৰ। ( উৎস: "ভাল অভিনেতা", উৎপল মেনা/ অজিত কুমাৰ ভূঞা সম্পাদিত "নতুন সময়" ১৭জুন, ২০০৩।) --মনত আছে, শইকীয়া ছাৰে কৈছিল, নাটকৰ আখৰাত চিনিব পৰি অভিনেতা। চিনেমাৰ দৃশ্যগ্ৰহণৰ সময়ত অনুভৱ কৰিব পাৰি অভিনেতা, অভিনেত্ৰিৰ অভিনয় ক্ষমতা।
কেতিয়া?
--যেতিয়া অভিনেতা, অভিনেত্ৰীক পৰিচালকে চৰিত্ৰৰ সৈতে বান্ধিবলৈ পৰিশ্ৰম কৰে। ভাল অভিনেতা, অভিনেত্ৰীয়ে পৰিচালৰ পৰিশ্ৰম লাঘব কৰে। কথাটো এনে দৰেও কব পাৰি, ছাত্ৰ এগৰাকীক কোৱা হ'ল, অংকটো অমুক ফৰ্মুলাত কৰা, কৰি দিলে। আন এগৰাকীক কোৱা হ'ল, নোৱাৰিলে, বুজাব লগীয়া হ'ল। বুজাব নলগা গৰাকী ভাল ছাত্ৰ। যতীন বৰাক ফৰ্মুলা কোৱাৰ পাছত আৰু অংক বুজাব নলগা ছাত্ৰ গৰাকী বুলি কব পাৰি। ("নতুন সময়"ত ছপা হোৱা লেখাটোত শইকীয়া ছাৰে যেনেদৰ কৈছিল ঠিক তেনেদৰে লিখা নাছিলোঁ।) --ছাৰে কোৱা এই কথা মিছা বোলাৰ যুক্তি আমাৰ আয়ত্বত নাই।
কৰ্মস্থান মুম্বাই আছিল বাবে যতীন বৰাৰ অভিনয় ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰত প্ৰথমবাৰ দেখিছিলোঁ ২০০৪-০৫ নাট্যবৰ্ষত, আশীৰ্বাদ থিয়েটাৰৰ মঞ্চত। নিঃসন্দেহে নাটক-চৰিত্ৰই বিছৰা ধৰণে অভিনয় কৰিছিল; কিন্তু "দৰা হ'বা কাৰ?" নাটক খনে আমাক সস্তুষ্ট কৰিব পৰা নাছিল। সুভাষ ঘাইৰ হিন্দী চিনেমা "পৰদেশ"ৰ নাট্যৰূপ আছিল (অৱশ্যে নাট্যকাৰ আৰু প্ৰযোজকে এই কথা দৰ্শকক জনোৱা নাছিল, বা জনাব বিছৰা নাছিল।  বৰঞ্চ কৈছিল, মৌলিক নাটক এখনক কেন্দ্ৰকৰি মিছা চৰ্চা আৰম্ভ কৰিছোঁ। --এয়া অৱশ্যে অন্য প্ৰসংগ; কিন্তু চৰ্চালৈ অনাৰ যুক্তি আছে। এই নাটক খনৰ ব্যৱসায়িক সফলতাই যতীন বৰাৰ "অভিনয় ক্ষমতা" ঢাকি দিলে "গ্লেমাৰ"-এৰে। "যতীন গ্লেমাৰ"ৰ দাম বাঢ়িল, "যতীন গ্লেমাৰ"ৰ সহায়ত নিৰ্মাণ হ'ল বলিউদ-দক্ষিণ ভাৰতীয় জনপ্ৰিয় শৈলীৰে নাটক লিখা "জনপ্ৰিয় নাট্যকাৰ"। যতীন বৰাৰ মনত আছে নে নাই নাজানো, ২০০৪-০৫ নাট্যবৰ্ষ শেষ হোৱাৰ পাছত এদিন কৈছিল, "ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰত আৰু নাথাকো। বহুত কষ্ট হয়। চিনেমাৰ সংখ্যাও কমি যায়। চিনেমাৰ পৰিচালক-প্ৰযোজক সকলৰ ধাৰণা, থিয়েটাৰত থাকিলে মূল চৰিত্ৰৰ বাবে অভিনেতা-অভিনেত্ৰীক ল'লে সমস্যা হয়।..." ( যতীন বৰাই যে এনেদৰে কৈছিল, মনত নাছিল, বিশেষ কাৰণত অজিত কুমাৰ ভূঞা সম্পাদিত "আজি" ফাইলটো চাওতে চকুত পৰিল।...) ২০০৫-২০০৭ নাট্যবৰ্ষৰ বাবে আশিৰ্বাদ থিয়েটাৰৰ প্ৰযোজক গৰাকীয়ে যতীন বৰাক আকৌ বিচাৰিছিল। হয়তো মান্তি কৰাব পৰা নাছিল! প্ৰযোজক গৰাকীয়ে আহি মোৰ সহায় বিচাৰিছিল। "সেয়া আপোনাৰ আৰু যতীন বৰাৰ বিষয়" বুলি প্ৰযোজক গৰাকীক নিৰাশ কৰিছিলোঁ। সেই দিনা প্ৰযোজক গৰাকীৰ কথাত অনুভৱ কৰিছিলোঁ ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ প্ৰযোজক আৰু "তাৰকা অভিনেতা-আভিনেত্ৰী" মাজত মধ্যভোগী থাকে! মই মধ্যভোগী হব বিছৰা নাছিলোঁ। আৰু অনুভৱ কৰিছিলোঁ-- যতীন বৰাৰ গুৰুত্ব ( star value) বাঢ়িছে, আৰু বাঢ়িব। আৰু যতীন বৰাৰ গুৰুত্বই বঢ়াইছিল সৰু-ডাঙৰ পৰ্দাৰ আন "তাৰকা" আৰু অভিনেতা-অভিনেত্ৰীৰ গুৰুত্ব। সৰল অৰ্থত "পৰ্দাৰ গ্লেমাৰ"ৰ দাম বাঢ়িছিল (ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰক পাগল ঘোড়াৰ পিঠিত উঠাইছিল! --এই সময়তে।)। প্ৰযোজক সকলে যতীন বৰাৰ বিকল্পৰ সন্ধানত ব্যস্ত হৈছিল; কিন্তু কোনো "পৰ্দাৰ গ্লেমাৰ"ই সন্তুষ্ট কৰিব পৰা নাছিল। আশীৰ্বাদৰ প্ৰযোজক গৰাকীয়ে, আন প্ৰযোজকেও কৈছিল-- যতীন বৰা অভিনয় শক্তি (acting pawar) আৰু জনপ্ৰিয়তাৰ "পেকেজ"। এই "পেকেজ" অসমত এটায়ে আছে।
--অভিনয় শক্তি, অনুভৱ কৰিছিলোঁ তেতিয়াই। কিন্ত জনপ্ৰিয়তা!
--হয়, যতীন বৰা সচাকৈয়ে জনপ্ৰিয়। "জনপ্ৰিয়তা" অনুভৱ কৰিছিলোঁ, সেই নিশা। সময় ১ বাজি গৈছিল। হঠাতে আমি যোৱা গাড়ী খনৰ চকা ফুটিছিল। আৰু সেই মাজনিশা ৰঙিয়া-বাইহাটা চাৰি আলিৰ মাজ ভাগৰ সেই ঠাই খিনিত "অভিনেতা যতীন বৰা"ক চাবলৈ ভিৰ কৰিছিল।
কথাটো অলপ আগৰ পৰা আৰম্ভ কৰোঁ। ভাগ্যদেৱী থিয়েটাৰৰ প্ৰযোজকক এগৰাকী সাংবাদকৰ্মীয়ে কথা দিছিল, সেই নাট্যবৰ্ষৰ মঞ্চ মুকলি কৰিবলৈ যতীন বৰাক নিব। সংবাদকৰ্মী গৰাকীয়ে কিয় নাজনো, মোক খাটনি ধৰিছিল, নিৰ্দিষ্ট দিনটোত ভাগ্যদেৱীৰ নাট্যবৰ্ষ আৰম্ভ কৰিবলৈ নিব লাগে। লৈ গৈছিলোঁ। উভতি আহাৰ বাটত-- চকা ফুটা বিৰম্বনা।
--সেই যে ভাগ্যদেৱী থিয়েটাৰলৈ গৈছিলোঁ, সেই নিশা যতীন বৰাৰ "মহানুভৱতা" অনুভৱ কৰিছিলোঁ। নাটক শেষ হোৱাৰ পাছত নাট্যদলটোৰ সেই বৰ্ষৰ তাৰকা ভৱেশ বৰুৱাৰ সৈতে যতীন বৰাক চিনাকী কৰি দিছিলোঁ।
--ভৱেশদা, যতীন বৰা।
"মই জানো! নাজানিম নে! সকলোৱে জানে! ভাল অভিনেতা! জনপ্ৰিয় অভিনেতা।" --ভৱেশ বৰুৱাই যতীন বৰাৰ কান্ধত হাত ৰাখি কৈছিল।
"জনপ্ৰিয় অভিনেতা মই এতিয়াও হব পৰা নাই ভৱেশদা! আপোনাৰ পৰা শিকিব লগীয়া বহুত আছে। এই যে আপুনি অলপ আগতে অভিনয় কৰিলে, আপুনি সংলাপ কোৱাৰ পাছত জাউৰিয়ে জাউৰিয়ে হাতচাপৰি বাজিল, সেয়াহে জনপ্ৰিয়তা। মই দৰ্শকৰ পৰা এনে মৰম এতিয়াও পোৱা নাই। কেনেকৈনো পোৱা যায় টিপছটো আপোনাৰ পৰা শিকিব লাগিব!" --যতীন বৰাই কৈছিল।
--এই য "শিকিব লাগিব" কৈছিল, এই গুণটোৰ লগতে "কৃতজ্ঞা বোধে"ৰ বাবেই যতীন বৰা আজিৰ "তাৰকা যতীন বৰা"।
--এই গৰাকী "তাৰকা যতীন বৰা"ই পৰৱৰ্তী নাট্যবৰ্ষত (২০১১-১২, ২০১২-১৩) থিয়েটাৰ ভাগ্যদেৱীৰ মঞ্চত অভিনয়ো কৰিছিল। অভিনয় কৰিছিল-- (২০০৭-০৮, ২০০৯-১০) কহিনুৰ থিয়েটাৰ, (২০১৩-১৪ ) ইতিহাস ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ, (২০১৬-১৭) থিয়েটাৰ সূৰ্য্য আৰু পূণৰ (২০০৪-০৫) আশীৰ্বাদ থিয়েটাৰত। আমাৰ মনত দুখ থাকি যাব,তাৰকা শক্তিৰে যতীন বৰাই প্ৰযোজকক টকা আনি দিলে, অভিজিৎ ভট্টাচাৰ্যৰ দৰে "জনপ্ৰিয় নাট্যকাৰ" নিৰ্মাণত সহায় কৰিলে, কিন্তু অভিনয় শক্তি প্ৰয়োগৰ এখনো নাটকত অভিনয়ৰ সুযোগ নাপালে।যতীন বৰা by: Utpal Mena

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...