সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

হোমৱ'ৰ্ক আৰু ভাৰতীয় শিশু চিনেমা প্ৰসংগ/১

আৰু এখন শিশু অসমীয়া চিনেমা। 
আজি শুভ মহুৰৎ অনুষ্ঠান হৈ যোৱা চিনেমা খনৰ নাম-- "হোমৱ'ৰ্ক"। নামতেই বিষয়বস্তু স্পষ্ট। 
পৰিচালক: অচিন্ত শংকৰ।
>>>>>>>>>>

📌অসমীয়া শিশু চিনেমাৰ বাট মুকলি কৰিছিল গৌৰী বৰ্মনে। "অকন" (১৯৮০) নামৰ চিনেমা খনেৰে। পৰিচালকৰ কাহিনীৰ আধাৰত চিত্ৰনাট্য লিখিছিল নিৰোদ চৌধুৰীয়ে। (এই চিনেমা খনে শিশু চিনেমাৰ চেঞ্চৰ চাৰ্টিফিকেট লাভ কৰা নাছিল বাবে "শিশু চিনেমা"ৰ তালিকাত নাৰাখিম নে?)
"হোমৱ'ৰ্ক"ৰ মুল চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিব সূৰ্যাংগ জীউ মাৰ্ঘেৰিটাই। সূৰ্যাংগ আভিনেত্ৰী গায়ত্ৰী মহন্ত-সাংসদ পৱিত্ৰ মাৰ্ঘেৰিটাৰ পুত্ৰ।
----------------------------------

আন এখন শিশু অসমীয়া চিনেমা-- "গৰখীয়া" (১৯৯০)। হেমেন দাসৰ পৰিচালনা। হোমেন বৰগোহাঞিৰ একে নামৰ গল্পৰ ৰূপালী গল্প।
এই একেটা বছৰতে চিত্ৰগৃহলৈ আহিছিল আন এখন শিশু চিনেমা-- "অবুজ বেদনা'। গুণসিন্ধু হাজৰিকাৰ পৰিচলনা। ইয়াৰ পাছৰ সময় চোৱাত নিৰ্মাণ হয় ব্ৰজেন বৰা পৰিচালিৰে "শ্ৰীমান মাইমন", জাহ্নু বৰুৱাৰ পৰিচালনাৰে "তৰা" (২০০৪/ চিলড্ৰেনছ ফিল্ম ছ'ছায়টি, ইণ্ডিয়াৰ প্ৰযোজনা।), ৰতন শীল শৰ্মাৰ পৰিচালনাৰে  "মাৰ্কশ্বিট" (২০১৮), হীৰেণ বৰাৰ পৰিচালনাৰে  "ক্ষোভ" (২০১৭), খঞ্জন কিশোৰ নাথৰ "চোৰ" (২০১৬), সঞ্জীৱ হাজৰিকাৰ পৰিচালনাৰ নিৰ্মিত "বকুল ফুলৰ দৰে" (২০২৩)।
                       📌(*অবুজ বেদনা, *তৰা --শিশু                             চিনেমা। 
                         আমাৰ মনলৈ অহা প্ৰশ্ন-- ব্ৰজেন                           বৰুৱাৰ  "মুকুতা", জাহ্নু বৰুৱাৰ
                       "পখী", "কনিকাৰ ৰামধেনু", উৎপল
                        বৰপূজাৰীৰ "ঈশ্বু", বিশ্বজিৎ বৰা                           "বুম্বা ৰাইড" কিয় শিশু চিনেমা                                নহয়?)
প্ৰাথমিক চিনেকৰ্ম: মুনিন বৰুৱাৰ সৈতে অচিন্ত
---------------------
আহিছো অচিন্ত শংকৰৰ "হোমৱ'ৰ্ক"লৈ। 
অচিন্তৰ চিনেকৰ্ম চাইছো। চিনেক্ষমতা থকা পৰিচালক। পৰিশ্ৰম কৰা, কৰিবপৰা চিনেকৰ্মী। 
পৰিচালক গৰাকীৰ চিনকৰ্ম অনেক, পৰিচালনা কৰা চিনেমাৰ সংখ্যা এক-- "প্ৰতিঘাত" (২০১৯)। স্থানীয় বজাৰত সফলতা আশা কৰিব পৰা চিনেমা। কিন্তু পৰিচালক গৰাকীৰ বাবে, চিনেমা খনৰ বাবে "সময়" ঠিক নাছিল! চিনেমা খনে বাণিজ্যিক গতি লোৱাৰ সময়তে "কা আন্দোলন" আৰম্ভ হৈছিল। আৰু তাৰ পাছতে "লকডাউন সময়"। সেই সময়ত চিনেমাৰ, অসমীয়া চিনেমাৰ যিমান ক্ষতি হৈছিল,তাতকৈ বেছি ক্ষতি হৈছিল-- অচিন্তৰ। (চিনে কেৰিয়াৰ আৰম্ভ হৈছিল হে! আৰম্ভনীতে --উজুটি। লেং মাৰিলে "সময়ে"!)
--স্বাভাৱিকতে হতাশ হৈছিল অচিন্ত শংকৰ। চিনেমাৰ কাম হাতত লোৱা নছিল। আমাৰ ধাৰণা আছিল, অচিন্তই যেতিয়া চিনেমাৰ কাম হাতত ল'ব, নিশ্চয় "প্ৰতিঘাত"ৰ দৰেই (শৈলী, বিষয়বস্তু) ল'ব। কিন্তু ল'লে সম্পূৰ্ণ বেলেগ শৈলী, বিষয়বস্তুৰ চিনেমা। (ব্যাখ্যাৰ প্ৰয়োজন আছে জানো-- "হোমৱ'ৰ্ক" শিশু চিনেমা যেতিয়া পৰিচালনা শৈলী, বিষয়বস্তু "প্ৰতিঘাত"ৰ ওচৰৰ নহব।)
--আচিন্তই এনে সময়ত শিশু চিনেমা খনৰ কাম হাতত ল'লে, যিটো সময়ত "প্ৰতিঘাত" শৈলীৰ অসমীয়া চিনেমা এখনে (শ্ৰী ৰঘুপতি") স্থানীয় বজাৰত দপদপাই আছে। 
ইয়াৰ কাৰণ?
আমি ব্যাখ্যা কৰিব পাৰো এনেদৰে-- বজাৰ চিন্তাতকৈ চিনে চিন্তাক গুৰুত্ব দিয়া চিনেকৰ্মী অচিন্ত। হয়তো চিনেমাৰে সামাজিক দায়বদ্ধতা পালনৰ স্বাৰ্থত লৈছে "হোমৱ'ৰ্ক"। (ক্ৰমশঃ)

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...