সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

চোৰ -The Bicycle

কাহিনী নিৰ্মাণ:

'চোৰ -The Bicycle' কৈশোৰ কেন্দ্ৰীক কৈশোৰৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰা চিনেমা। খঞ্জন কিশোৰ নাথৰ পৰিচালনা। দুটা পৰিয়াল আৰু এখন প্ৰাথমিক বিদ্যালয় ৰূপালী গল্পটোৰ মূল তিনিটা বিন্দু। মূল চৰিত্ৰ বিদ্যলয় খনৰ একেটা শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ-- ৰাজু আৰু নিপু। পঢ়াত দুয়োজনেই ভাল। চোকা। নিপু শ্ৰেণীৰ প্ৰথম, ৰাজু দ্বিতীয়। আৰ্থিক হেচাত নথকা ৰাজুক দেউতাকে এখন চাইকেল দিয়ে। আৰ্থিক হেচাৰ মাজত জীৱন পাৰ কৰা নিপুৰ মনেও বিছাৰে এখন চাইকেল। --চাইকেল চলোৱাৰ অদম্য হেঁপাহ আৰু ৰোমাঞ্চৰ বাবে নিপুয়ে এদিন ৰাজুৰ অনুমতি অবিহনে, সেই শ্ৰেণীৰ আন এক ছাত্ৰৰ উচতনিত, মনে মনে চাইকেলখন চলাবলৈ লৈ যায়। নিপুৰ কপাল ভাল নাছিল! চাইকেল খন চুৰ হয়। চোৰৰ চেকা পৰে নিপু আৰু নিপুৰ পৰিয়ালটোত। চেকা আঁতৰাবলৈ চুৰি হোৱা চাইকেল খন নিপুই বিছাৰে; কিন্তু নাপালে। শেষত সিদ্ধান্ত লয় নিজৰ ঘৰৰ, ভনীয়েকৰ মৰমৰ ছাগলী দুটা চোৰ কৰি কচাইৰ তাত বিক্ৰী কৰি ৰাজুক এখন নতুন চাইকেল কিনি দিব। সিদ্ধান্ত মতে কাম। 

--ৰূপালী গল্পটোৰ শেষ বিন্দু, নতুন চাইকেল খন দিবলৈ যোৱা নিপুক ৰাজুই কয়, তাৰ হেৰোৱা চাইকেল খন বিছাৰি পাইছে।

চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ...

চিনেমা খনৰ গল্পৰ গতি চৰিত্ৰ কেন্দ্ৰীক। গল্পৰ গতিত, গল্পৰ বাহিৰৰ চৰিত্ৰ নাই। প্ৰতিটো চৰিত্ৰ, আমাৰ দৰে গাঁৱত কৈশোৰৰ সময় কটোৱা সকলৰ বাবে চিনাকী। গছ বগোৱা, নদী-পুখুৰীত, কুঁৱা-দমকলৰ পাৰত মুকলিকৈ গাধোৱা, বাঁহৰ চকা চলোৱা আমাৰ দৰে বহুতৰে কৈশোৰ কালৰ অংগ। (কৈশোৰৰ সঁচা ছবি যদিও ৰাজুক উলংগ নকৰিলেও হ'ল হেতেন!) এই 'অংগ' বোৰৰ পৰিপাটি প্ৰয়োগে মূল চৰিত্ৰ দুটাৰ লগত আন কৈশোৰ চৰিত্ৰ কেইটাক বান্ধিছে, কাহিনীৰ অংগ হৈছে। প্ৰতিটো চৰিত্ৰক কম ফুটেজতে পূৰ্ণতা দিছে। কৈশোৰ অভিনেতাক লৈ কৰা "realistic character" পৰিচালকৰ চিনকৰ্মৰ ইতিবাচক দিশ। চৰিত্ৰ নিৰ্মাণত পৰিচালকে কেমেৰাৰ ভাষ প্ৰয়োগত গুৰুত্ব দিছে। সাহিত্যৰ ভাষা-- স্বাভাৱিক। (আমাৰ ধাৰণাত-- কেমেৰাৰ সন্মুখত 'কৈশোৰ চৰিত্ৰ'ক মুকলি আচৰণৰ পৰিবেশ দিছে।)

পৰিচালনা শৈলী

পৰিচালকে কেমেৰাৰ ভাষাক গুৰুত্ব দিছে। কাহিনীৰ গতিৰ লগে লগে চিনে সৌন্দৰ্য নিৰ্মাণতো মন দিছে। কাহিনীৰ গতিত প্ৰয়োজনীয় চৰিত্ৰ (নিপুৰ ভনীয়েক, ভনীয়েকৰ মৰমৰ ছাগলী দুটা ইত্যাদি) নিৰ্মাণ কৰি গুঠি গৈছে। কাহিনীৰ গতিত স্পষ্ট কৰি গৈছে ভূগোল, ইতিহাস। 

--------------------------

প্ৰযোজক: কৃষ্ণ অধিকাৰী, ললিত শইকীয়া

পৰিচালক-লেখক: খঞ্জন কিশোৰ নাথ

সংগীত: অনুৰাগ শইকীয়া

চিত্ৰগ্ৰহণ: জয়ন্ত মাথবন

অভিনয়ত: ৰক্তিম গোহাই, অমিয়া হাজৰিকা, অভিলাষা কটকী, শচীন নাথ, গুঞ্জন শইকীয়া...

চিত্ৰগৃহলৈ: অহা নাই


মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...