সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

"ৰক্ষক" আৰু... /চিনে সংবাদ

চিনেমাত অভিনয় কৰিব বিছৰা, পৰিচালনা কৰিব বিছৰা এজন যুৱক-- ৰুবুল দাস। তৃতীয় খন অসমীয়া চিনেমা সাজু কৰিছে স্থানীয় বজাৰ চিন্তাৰে। পৰিচালক গৰাকীৰ প্ৰথম খন স্বাধীন পৰিচালনা-- "ফুটপাথৰ হিৰো" (২০১৯)। আমি পৰিচালক গৰাকীৰ দ্বিতীয় খন পৰিচালনাৰহে দৰ্শক হৈছোঁ-- ঈশ্বৰ (২২ ডিচেম্বৰ, ২০২২)। চিনেমা খন চোৱাৰ পাছত আমাৰ অনুভৱ লিখিছিলোঁ এনেদৰে--  "...চিনেমা খনত সকলো আছে--, প্ৰেম, উৎকণ্ঠা, মাৰপিট (কব পাৰি, Action cinema), গীত ইত্যাদি সকলো আছে। আছে চম্পক শৰ্মা আদি অভিনেতাৰ "নাটকীয় অভিনয়" (dramatic acting)। দক্ষিণ ভাৰতীয় চিনেমাৰ শৈলী প্ৰয়োগৰ চেষ্টাও কৰিছে পৰিচালকে। (এইবোৰ একাংশ দৰ্শকে ভাল পাব পাৰে!) চেষ্টা নকৰিলে, চিনেমা খনৰ গল্পটো পৰিপাটি কৰিবলৈ। চিনেমাৰ ভূগোল, ইতিহাস ইত্যাদিৰ কথা নকলোৱে বা, পৰিচালক গৰাকী "গল্প"ৰ পৰায়ে বহু দূৰত। চিনেমা খনৰ প্ৰসংগত ইমান খিনিয়ে ক'ব পাৰি-- এখন অসমীয়া চিনেমাৰ সংখ্যা বাঢ়িল। --আশা ৰাখিছোঁ, পৰিচালক গৰাাকীয়ে আগলৈ (আৰু যদি চিনেমা পৰিচালনা কৰে) "চিত্ৰনাট্য"ত পৰিশ্ৰম কৰিহে আগবাঢ়িব। (আৰু নিলিখো।)" 
আৰু নিলিখো বুলি লিখিছিলোঁ এই কাৰণেই-- লিখাৰ বাট নাছিল। আৰু পৰিচালক গৰাকীয়ে যে চিনে যাত্ৰাৰ বাবে শুদ্ধ বাট পোৱা নাছিল এই কথাও আমি অনুভৱ কৰা কৰিছিলোঁ। কিছুদিন পূৰ্বে ৰুবুলক লগ পোৱাৰ পাছত আমি স্পষ্ট হ'লো-- আমাৰ ধাৰণা যে শুদ্ধ আছিল। 
--আমাক ৰুবুলে জনালে, আৰু এখন চিনেমা সাজু কৰিছে। নাম ৰাখিছে-- "ৰক্ষক"। চিনেমা খনৰ কাহিনী পৰিচালকৰ। চিত্ৰনাট্য-সংলাপ: ৰমা বৰ্মন, জিতু ৰায়মেধিৰ। পৰিচালকে চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰিছে অতুল পাচনি, মুকুল দাস, পল ফুকন, অৰূপ বৈশ্য , প্ৰাঞ্জনা দত্ত, অনিৰুদ্ধ পাঠক, প্ৰয়াত জয়ন্ত দাস, ৰুবুল দাস,ভায়োলিনা বৰুৱা, জুলী হাজৰিকা, নৱাগতা লিজামনি,মণিৰাম ৰাজবংশী, কাজল ৰয়, কাঞ্চন চৌধুৰী আদিক লৈ। সংগীত পৰিচালনা হিমাংশু দেৱ চৌধুৰীৰ। চিত্ৰগ্ৰহণ বেদব্ৰত বৰা, সুৰেশ বড়ো, অভি দাসৰ। ডি আই কালাৰিষ্ট: সুজিত কৰ্মকাৰ। চিনেমা খনত গীতো আছে। গীতত কণ্ঠদান কৰিছে দীক্ষু শৰ্মা, নীল আকাশ, পাপৰি গগৈ, হৰ্ষিতা দাস, কস্তুৰী পাঠকে। 
"ৰক্ষক" চিত্ৰগৃহলৈ অহা নাই। আহিব! পৰিচালক গৰাকীয়ে হাতত লৈছে আৰু এখন চিনেমা। চিনেমি খনৰ শুভ মহুৰৎ অহা ১৪জুন।
--আমি আশা ৰাখিছোঁ "ৰক্ষক" আৰু নতুন চিনেমা খন পৰিপাটি হ'ব! পৰিচালকে নিশ্চয় পৰিপাটি চিত্ৰনাট্য লৈ চিনেকৰ্ম কৰিছে, কৰিব!

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...