সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

বোৰ্খা/ চিনেচৰ্চা

পৰিচালক-প্ৰযোজক: হীৰেন বৰা

লেখক: (কাহিনী)জিতুমণি বৰা, (চিত্ৰনাট্য) নৰেন পাটগিৰি

সংগীত: তৰালি শৰ্মা

কলা নির্দেশক: পংকজ বেজবৰুৱা

চিত্ৰগ্ৰহণ: পাপু ডেকা

সাজসজ্জা: ৰ’জী বৰা

সম্পাদনা: দীপক মণ্ডল

শব্দগ্রহণ: বলেন পাঠক

ৰি-ৰেকৰ্ডিং: হিমান্ত কুমাৰ গগৈ, কল্পনা ভূঞাঁ গগৈ

অভিনয়: যতীন খনিকৰ, ৰ’দালী বৰা, ৰঞ্জিত কুমাৰ দাস, ডাঃ ভূপেন্দ্ৰ প্ৰসাদ শৰ্মা, ডাঃ নৰেশ্বৰ শৰ্মা, ৰ’দালী বৰা, দুর্গাশ্ৰী বৰা, আদ্রিতা পৰশা মহন্ত, ৰ’জী বৰা, অহিত খান, দীপাংকৰ দেৱ বৰাল, জেচমিন খাতুন, ৰেজাউল কবিৰ, আজাদ উচমান গনি, কাচভি বৰুৱা আহমেদ আৰু শিশু শিল্পী নিৰজ শৰ্মা।

বিশেষ সম্প্ৰদায়ৰ এজনী ছোৱালী। শিক্ষাৰ বাটত আগবঢ়াৰ সপোন দেখে। বোৰ্খাৰ পৰা মুক্ত হৈ মুকলি বাটেৰে নিজকে আগুৱাই নিব বিছৰা ছোৱালী জনীয়ে শেষত সফলতাৰ বাট দেখে। ছোৱালী জনীৰ সপোন আৰু অসমৰ চৰ আঞ্চলৰ সমাজ জীৱনক লৈ নিৰ্মাণ হৈছে এখন চিনেমা। --চিনেমা খনৰ নাম "বোৰ্খা-- The Veil"। পৰিচালক: হীৰেণ বৰা। সাংবাদিক-লেখক জিতুমণি বৰাৰ কাহিনীৰ আধাৰত চিনেমা খনৰ চিত্ৰনাট্য লিখিছে নৰেন পাটগিৰিয়ে। 

--চিনেমা খনৰ সৌন্দৰ্য মূল চৰিত্ৰত ৰ’দালী বৰাই কৰা অভিনয়। অভিনেত্ৰী গৰাকীৰ চেহেৰাৰ ভাষা চুই যাব পৰা। কিন্তু চৰিত্ৰটো নিৰ্মাণত পৰিচালক বিফল। সাজসজ্জা-ৰূপসজ্জাত পৰিচালকে মন দিব লাগিছিল। কাহিনীৰ শেষ বিন্দুত "চৰিত্ৰ"টো বোৰ্খাৰ পৰা মুক্ত হয়। বোৰ্খা দলিয়াই দিয়ে। দলিয়াই দিয়াৰ পাছত "চৰিত্ৰ"টোৰ শৰীৰ দৰ্শকে দেখা পোৱা সাজত দৃষ্টি দিলেই পৰিচালকে নিশ্চয় নিজৰ ভুল অনুভৱ কৰিব! --চিনেমা খনৰ আন এটা চৰিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰিছে যতীন খনিকৰক লৈ। বাস্তৱিক অভিনয়। ৰূপালী সৌন্দৰ্যলৈ ৰূপান্তৰ হোৱা অভিনয়। এই চৰিত্ৰটো নিৰ্মাণতো পৰিচালকক মুকলি মনেৰে প্ৰশংসা কৰিব নোৱাৰি। কেইবাটাও ছিকুৱেন্সত "চৰিত্ৰ"টোক গতি লোৱাত বাধা দিয়া হৈছে, সম্ভৱতঃ সম্পাদনাৰ টেবুলত। --চিনেমা খনৰ কাহিনীৰ গতিত এগৰাকী শিক্ষক আহিছে, খলনায়কৰ চৰিত্ৰ আহিছে, আৰু কেইবাটাও চৰিত্ৰ আহিছে।"চৰিত্ৰ" কেইটাৰ নিৰ্মাণ কৰ্ম সাধাৰণ। স্বাভাৱিক আভিনয়ৰে বান্ধিবলৈ চেষ্টা কৰিছে, "চৰিত্ৰ" কেইটাক নাটকৰ অভিনয়ৰ পৰা মুক্ত কৰিব পৰা নাই। চিনেমা খনৰ আন এক দুৰ্বলতা-- অপ্ৰয়োজনীয় শ্বটেৰে চিনে-সৌন্দৰ্য বঢ়াবলৈ চেষ্টা কৰিছে। এয়া ইতিবাচক দিশ নহয়। গল্পৰ গতিত বাধা হৈছে।

--চিনেমা খনৰ ইতিবাচক দিশ কাহিনীৰ গতিত চৰ অঞ্চলৰ নৈ পৰীয়া লোক সকলৰ কৰ্ম, অৰ্থনৈতিক দিশ, সংস্কৃতি-পৰম্পৰাৰ ছবি খন চিত্ৰায়ণ কৰিছে "বাস্তৱ সমাজ"ৰ ওচৰত থাকি। নাৰীয়ে সহ্য কৰা শোষণ, নিৰ্যাতন, শিক্ষাৰ পৰা বঞ্চিত ইত্যাদিয়ো পৰ্দালৈ আনিছে কাহিনীৰ গতিত। ক'ব পাৰি পৰিচালক-লেখকে অসমৰ চৰ অঞ্চলক অনুভৱৰ বাট দিছে এই ৰূপালী গল্পটোত।(আৰু আছে)

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...