চিনেমাৰ ৰং

চিনেমা পৰিচালকৰ মাধ্যম। কেমেৰাৰ মাধ্যম। কেমেৰাৰ ভাষা প্রয়োগক গুৰুত্ব দিহে নিৰূপিত হয় চিনেমাৰ মান, স্তৰ আদি। কেমেৰাৰ ভাষাৰ পিছতহে এই মাধ্যমটোত গুৰুত্ব দিয়া হয় বা দিয়ে বিষয়বস্তু, কাহিনীক। এই বাবেই গতানুগতিক কাহিনী, বিষয়বস্তুৰ অসমীয়া চিনেমা "গঙা চিলনীৰ পাখি"ক কোৱা হয় "শ্রেষ্ঠ চিনেমা" বুলি। চিনেমাখনৰ কেমেৰাৰ ভাষা প্রয়োগ, শ্বটৰ গাণিতিক ব্যৱহাৰক আজিৰ চিনেমাৰ সৈতেও তুলনা কৰিব পাৰি। অসমীয়া ভাষা নুবুজা "চিনে পণ্ডিত"সকলেও স্বীকাৰ কৰিব পৰিচালকগৰাকীৰ "আধুনিক চিন্তা" আৰু দক্ষতাৰ। চিনেমাখনৰ পৰিচালক পদুম বৰুবাই সেই সময়তে কেমেৰাৰে কৰা কামক তুলনা কৰিব পৰা পৰিচালক পৰৱৰ্তী সময়ত (অসমীয়া চিনেমাৰ) সময়ত দেখা নগ'ল। আজিৰ তাৰিখতো আছে বুলি ক'ব নোৱাৰি। তেনেহ'লে...। 

এটা স্বাভাবিক প্রশ্নঃ তেনেহ'লে পৰিচালকগৰাকীয়ে দ্বিতীয়খন চিনেমাৰ পৰা চিত্ৰৰসিকসকলক বঞ্চিত কৰিলে কিয়? প্রযোজকৰ আকালত নে অন্য কিবা কাৰণত? কথা প্রসংগত এবাৰ প্ৰশ্নটো পদুম বৰুৱাৰ সম্মুখত উত্থাপন কৰিছিলোঁ।

পৰিচালকগৰাকীয়ে কৈছিল-- চিনেমা বুজা প্রযোজকৰ আকালত। "উত্তৰ"টোৰ ব্যাখ্যা পৰিচালকগৰাকীৰ পৰা পোৱা নাছিলো। "ব্যাখ্যা" পাইছিলোঁ পৰিচালকগৰাকীৰ প্রতিটো খবৰ ৰখা চিত্ৰৰসিক এজনৰ পৰা। চিত্ৰৰসিকগৰাকীয়ে কৈছিল-- পদুম বৰুৱাই দ্বিতীয়খন চিনেমা পৰিচালনাৰ কাম হাতত লৈছিল। প্রযোজক এগৰাকীয়ে আগ্রহ কৰাত বিষয়বস্তু নির্বাচন, চিত্রনাট্য ৰচনাৰ কামতো আগবাঢ়িল। পৰিচালকগৰাকীয়ে অনুভৱ কৰিলে বিষয়বস্তুবে "ৰং" দাবী নকৰে। ক'লা-বগা হ'লেহে চিত্ৰৰসিকে বিষয়বস্তু ভালদৰে উপলব্ধি কৰিব। "ৰঙ'ৰ সৈতে বিষয়বস্তুৰ কি সম্পর্ক থাকিব পাৰে। আৰম্ভ হ'ল প্রযোজক-পৰিচালকৰ সংঘাত। "ৰঙ"ৰ দিনত ক'লা-বগা চিনেমা নির্মাণ "মুর্খ প্রযোজকেহে কৰিব" বুলি মন্তব্য দি প্রযোজকগৰাকীয়ে চিনেমাৰ শ্বট লোৱাৰ পূৰ্বেই "পেক-আপ" ঘোষণা কৰিলে।

"পদুম বৰুৱাই সময়ৰ সৈতে খোজ দিব পৰা নাই।"-- সেই সময়ত পদুম বৰুৱাৰ ক'লা-বগা চিনেমাখনৰ চৰ্চাত অংশ লৈ মন্তব্য কৰিছিল এগৰাকী অসমীৰ চিনেমা আলোচকে। চিনেমা আলোচক গৰাকীয়ে কৈছিল-- "ক'লা-বগা যুগ যে গ'ল সেই খবৰ পদুম বৰুৱাই পোৱা নাই। ঘৰৰ চাৰিবেৰৰ মাজৰ পৰা ওলাই আহিলে পাব। ঘৰৰ চাৰিবেৰৰ মাজত থকা পৰিচালকগৰাকীয়ে অসমীয়া চিনেমা নির্মাণ নকৰিলে একো ক্ষতি নহয়।" 

যোৱা জুন (২০০৯)ত এই চিনেমা আলোচক গৰাকীৰ লেখা এটা পঢ়িলো। লেখাটোত "ফ্র'জেন"ক প্রশংসা কৰিছে।

"ফ্র'জেন" চাইছিলো, চিত্রগৃহলৈ অহাৰ পাছতে। ক'লা-বগা এই চিনেমাখনৰ পটভূমি কাশ্মীৰৰ লাডাখ অঞ্চল। শূন্যৰ পৰা ২৫ ডিগ্রী উষ্ণতাত, সমুদ্রপৃষ্ঠৰ পৰা ১২০০০ ফুট উচ্চতাত চিত্ৰগ্ৰহণ কৰিছিল। চিনেমাখনৰ কাহিনী, বিষয়বস্তু সাধাৰণ। অসাধাৰণ কেমেৰাৰ কাম আৰু পৰিচালনা শৈলী। চিনেমাখনত লাডাখৰ দুর্বিসহ জীৱন সুন্দৰভাৱে উপস্থাপন কৰিছে চন্দ্ৰভূষণে। চিনেমাখনৰ কাহিনীভাগ এনেধৰণৰ-- তিনিটা "চৰিত্ৰ"ৰ এটা পৰিয়াল। মূল মানুহজনৰ নাম কৰ্ম (অভিনয় কৰিছে ডেনীয়ে)। কর্মই ঘৰতে 

জাম প্ৰস্তুত কৰি বিক্ৰী কৰে। এদিন সি প্রত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হয়, মেচিনত জাম প্রস্তুত কৰা কোম্পানী এটাৰ। সমস্যাৰ সন্মুখীন হয়। সম্পত্তি বুলিবলৈ আছে উত্তৰাধিকাৰীসূত্রে পোৱা ঘৰটো। সেইটোৰো বেছিভাগ দখল কৰি আছে ভাৰতীয় সেনা বাহিনীয়ে।

পৰিচালকে মাত্ৰ কেইটামান শ্বটতে সুন্দৰভাৱে স্পষ্ট কৰি দিছে-- এটি শান্ত-সমাহিত লাডাখী পৰিয়ালৰ জীৱনত কিদৰে ভাৰতীয় সেনা আৰু আনুষংগিক কাৰকবোৰে কঠোৰ প্ৰভাৱ পেলায়। চিনেমাখন নির্মাণ হৈছে হিন্দী আৰু লাডাখী ভাষাত। লাডাখী ভাষাত দখল নথকা সকলেও চিনেমাখন বুজাত দিগদাৰ অনুভৱ কৰা নাই পৰিচালনা শৈলীৰ বাবে। অৱশ্যে চিনেমাখনৰ গতি মন্থৰ। মন্থৰ গতিয়ে চিত্ৰৰসিকক দিগদাৰ দিয়া নাই। "ক'লা-বগা" সৌন্দৰ্যৰ বাবে। "ৰং" ব্যৱহাৰ কৰিলে হয়তো বৰফেৰে বগা হৈ থকা লাডাখৰ সৌন্দৰ্যত চেকা লাগিলহেঁতেন। চেং লী নামৰ সমালোচক এগৰাকীয়ে লিখিছে- " 'ক'লা-বগা'ত যে নির্মাণ হৈছে সেয়াই চিনেমাখনৰ সৌন্দর্য। সৌন্দর্যখিনিয়ে চিনেমাখনৰ বিশেষত্ব।... মই ভাবো এই ৰঙীণ যুগত নির্মিত 'ফ্র'জেন'ক বাদ দি ভাৰতীয় চিনেমাৰ সম্পূৰ্ণ আলোচনা সম্ভৱ নহয়।"

"ফ্র'জেন"ত দেখিলো ক'লা-বগাৰ সৌন্দৰ্য। "ফ্র'জেন"-এ শিকালে, স্পষ্ট কৰি দিলে চিনেমাৰ বিষয়বস্তুৰ সৈতে "ৰঙ'ৰ সম্পৰ্ক আছে।

"ৰঙীণ চিনেমা"-- চিনেশিল্পৰ উত্তৰণ নহয়, পৰিৱৰ্তন। এই দিশত আমাৰ ধাৰণা স্পষ্ট, এই পৰিৱৰ্তনে চিনেশিল্পৰ ক্ষতি কৰিছে। চিনে পণ্ডিত আৰ্থাৰ নাইটৰ ৰচনাত পোৱা যায়-- "দুটা পৰিৱৰ্তনত চিনেমাৰ ক্ষতি হৈছে। 'শিল্প'ৰ পৰা চিনেমা আঁতৰি গৈছে। সবাকযুগ আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত স্থবিৰ হৈ পৰিছিল, দুই তিনি বছৰলৈ সৰহ সংখ্যক পৰিচালক ব্যস্ত হৈ পৰিছিল "চলমান ছবি"ত "কথা" দিয়াত। তেনেদৰে ৰং ব্যৱহাৰত, কেৱল ৰঙৰ চিন্তাত কেইবাটাও বছৰ খৰচ কৰিছিল সৰহসংখ্যক পৰিচালকে। এই সময়ছোৱাত চিনেমাত "সাহিত্য" বাঢ়িছিল, "কেমেৰাৰ ভাষা"ৰ ক্ষতি হৈছিল।

"A trip to the Moon" (নিৰ্বাক। science-fiction adventure trick film.) প্ৰথমখন ৰঙীণ চিনেমা। ১৯০২ চনত নির্মাণ কৰিছিল ফ্ৰান্সৰ পৰিচালকে। দ্বিতীয়খন ৰঙীণ চিনেমায়ো ফ্ৰান্সৰ নিৰ্মাতাৰ- La Vie et Passion du Christ (১৯০৩)। হলিউডত ৰঙীন চিনেমা নির্মাণ আৰম্ভহৈছিল ১৯১২ চনত হে। (প্রথম: 'with our king and queen through India')। ভাৰতত ৰঙীন চিনেকৰ্ম আৰম্ভ হৈছিল 'কিষাণ কন্যা' (১৯৩৭)-ৰে। ১৯৬১ চনত আংশিক ৰঙীন "শকুন্তলা"ৰে অসমীয়া চিনেমাৰ "ৰঙীন যুগ" আৰম্ভহয়। এই যে আংশিক ৰঙীন, সেইবাবে "ভাইটি" (১৯৭২)- প্রথম অসমীয়া ৰঙীন চিনেমা বুলি কোৱা হয়।