" Barkha Bahar has been Nominated as BEST STORY WRITER for the film THE SEVENTH STRING " সামাজিক মাধ্যমত জনালে বাহাৰুল ইছলামে। কেইদিন মান আগতে জনাইছিল -- " আৰু এক আনন্দৰ খবৰ। আমাৰ চিনেমা THE SEVENTH STRING -এ Amsterdam World International Film Festival ত নিৰ্বাচিত হৈছে। চিনেমা খনৰ প্ৰতিগৰাকী শিল্পী আৰু কলাকুশলীৰ এক সামূহিক প্ৰচেষ্টাৰ ফল এয়া। " -- এনেদৰে আহি আছে এখন অসমীয়া চিনেমাৰ ভাল খবৰ !
--বাহাৰুল ইছলামে পৰিচালনা কৰা তৃতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ যাত্ৰাৰ , জয়ৰ শুভ সংবাদ ।
-- কথা প্ৰসংগত বাহাৰুল ইছলামে কৈছিল এই তৃতীয় পৰিচালনাৰ কথা , " চিনেমা খন বৰষাই লিখিছে । বৰষা বাহাৰ মোৰ ছোৱালী । মোৰ ছোৱালী বুলিয়ে কোৱা নাই -- সচাকৈয়ে ভাল লিখিছে । দৰ্শকক এইবাৰ ভাল চিনেমা এখন দিব পাৰিম বুলি মোৰ মনে কৈছে ! " বাহাৰুল দাই কোৱা শেষৰ বাক্যটোত এটা কথা স্পষ্ট হৈ আছে , নিজে পৰিচালনা কৰা চিনেমা -- " আছেনে কোনোবা হিয়াত " আৰু " ৰ'দৰ চিঠি "ক লৈ সন্তুষ্ট নহয় । তেজত " নাটক " থকা পৰিচালক এগৰাকীৰ বাবে এয়া স্বাভাবিক কথা । নাট্য ক্ষেত্ৰত কৰি অহাৰ দৰে চিনেমা ক্ষেত্ৰ খনতো "চহকী " ( চিনেমা , অসমীয়া চিনেমাক চহকী কৰিব পৰা কাম ) কাম কৰাৰ ইচ্ছা নাট্যকৰ্মী গৰাকীৰ মন - মগজুত স্বাভাবিকতে থাকিব । আৰু দক্ষ নাট্যকৰ্মীয়ে , চিনেকৰ্মীয়ে নিজৰ "কৰ্ম"ত সন্তুষ্ট নহোৱাতো স্বাভাবিক ।
"সদায় নতুন কিবা এটা কৰিব বিছাৰো ! নতুন চিন্তা এটা মনলৈ অহাৰ পিছত আগৰ বোৰ যেন , কেতিয়াবা কেতিয়াবা সন্তুষ্ট হব নোৱাৰা পৰ্যায় পায়! ভাল নলগা হয়। বিশেষকৈ চিনেমাৰ ক্ষেত্ৰত। কেতিয়াবা মনলৈ আহে " আছেনে কোনোবা হিয়াত " কৰিব নালাগিছিল নেকি ! আৰু এনেদৰেও ভাবো -- নকৰিলে কেনেকৈ শিকিলো হেতেন ! " -- কথা প্ৰসংগত বাহাৰুল দাই কৈছিল । কিন্তু " আছেনে কোনোবা হিয়াত "ত সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছতে বাহাৰুল দাৰ ঘৰৰ " সৰু পৰ্দা "ত চাই আমি ( চিনেমা খনৰ নায়িকা বৰষা ৰাণী বিষয়া , বাহাৰুল দা আৰু মই ) যেতিয়া কথা পাতিছিলো তেতিয়া পৰিচালক গৰিকীৰ চেহেৰাত সন্তুষ্টিৰ হাঁহি দেখিছিলো ! কিন্তু " ৰ'দৰ চিঠি " চোৱাৰ পিছত যেতিয়া পৰিচাক গৰাকীক অভিনন্দন জনাইছিলো , সেই সন্তুষ্টিৰ হাঁহি দেখা নাছিলো ! আমি কিন্তু " ৰ'দৰ চিঠি " বেয়া পোৱা নাছিলো । পৰিচালকৰ নতুন চিনেচিন্তাই আকৰ্ষণ কৰিছিল । চিনেমাত " নাটক " ব্যবহাৰ কৰি চিনেমেটিক গতি দিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল । বাহাৰুল দাই যে সদায় " নতুন কিবা " কৰাৰ চিন্তাত থকে সেয়া অনুভৱ কৰিছিলো ১৯৮৩-৮৪ৰ সময় চোৱাতে । মহানগৰীৰ জু ৰোডৰ জুৰণি উপ পথটো য'ত শেষ হৈছে তাতেই বাহাৰুল দাৰ ঘৰ । সেই চৌহদৰে এটা ঘৰৰ ভাড়াটিয়া মোৰ অতি ওচৰৰ বন্ধু , লেখক - সাংবাদিক দিগন্ত ওজা । দিগন্তুৰ ঘৰত আড্ডা বহে , আজৰি সময়ত । কবি-সমালোচক ৰবীন্দ্ৰ বৰা , দিগন্তৰ বাইদেউ কবি অজন্তা ওজা , ফটো সাংবাদিক চিন্ময় ৰয় , প্ৰমোদ দা ( বৰ্তমান অসম প্ৰকাশন পৰিষদৰ সচিব ) , আৰু ... ( দীঘল তালিকা ) । আৰু মাজে মাজে কম সময়ৰ বাবে বাহাৰুল দা , আহিয়ে নতুন-নতুন " চিন্তা " কয় ।
বাহাৰুল দা খুব ব্যস্ত । চৌহদতে " ছিগাল " । মোৰ ধাৰণাত " actor factory " । ( ১০ ডিচেম্বৰ , ১৯৯০ দুৱাৰ মুকলি হৈছিল আৰু তেতিয়াৰ পৰা অভিনেতা - অভিনেত্ৰী নিৰ্মাণ কৰ্ম চলি আছে । " ছিগাল "ত অভিনয়ৰ নহয় , অভিনয় বিজ্ঞানৰ পাঠ দিয়ে । -- এয়া মোৰ ধাৰণা । ) এদিন আহি ক'লে , " নাটকৰ আলোচনী এখন কৰো আহা ! নাম ঠিক কৰিছো -- ' ইমুখ ' । তোমালোকে সহায় কৰিলে খাটাং ওলাব । " যেনেধৰনে বিচিৰিছিল সহায় কৰিলো । ওলাল । উন্মোচন কৰিছিল শিল্পী নীলপৱন বৰুৱাই , পবিত্ৰ দাৰ ঘৰত ( লেখক - সংবাদিক পবিত্ৰ কুমাৰ ডেকাৰ ঘৰত থকা ব্যক্তিগত কাৰ্যালয়টোৱে আছিল " অসম চিত্ৰ সাংবাদিক সংস্থাৰো কাৰ্যালয় । ) । সেই আলোচনী খনৰ মাজত অনুভৱ কৰিছিলো " দক্ষ সম্পাদক বাহাৰুল ইছলাম" ক । লেখক বাহাৰুল ইছলামক অনুভৱ কৰিব পাৰি "একান্ত মনেৰে " ," সীমাৰ সীপাৰে " ," বিয়ণ্ড দা অব্ভিয়াছ " ." খিৰিকী খুলিয়েই" ," কিছু কথা কিছু নাটক " আদি গ্ৰন্থত।
"বাহাৰুল ইছলাম " ৰ বিষয়ে জানিবলৈ বাহাৰুল দাৰ সৈতে প্ৰথমবাৰ বহোতে জানিব পাৰিছিলো -- জন্ম ১৯৬৩ চনৰ ১০ অক্টোৰত । ৰংজুলীত। পিতৃৰ নাম আব্দুছ ছামাদ , মাতৃৰ নাম আজিজা খাতুন । দেউতাকৰ কৰ্মসূত্ৰে বাহাৰুল ইছলামে ৰংজুলীৰপৰা গৈ লক্ষীপুৰত প্ৰাথমিক শিক্ষা আৰম্ভ কৰে । শেষ কৰে গুৱাহাটীত । ১৯৮৬ চনত আৰ্য বিদ্যাপীঠ কলেজৰপৰা স্নাতক ডিগ্ৰী গ্ৰহণ কৰে আৰু ১৯৮৭ - ১৯৯০ ত নতুন দিল্লীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় নাট্য বিদ্যালয়ত আভিনয়ৰ পাঠ লয় । অভিনয়ৰ স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰি বলিউড বা আন কৰোবাত অভিনয় কেৰিয়াৰৰ সন্ধান নকৰি অসমলৈ উভতি আহে। আৰু অসমৰ নাট্য উত্তৰণৰ স্বাৰ্থত কাম কৰে । আৰু নাটকৰ লগতে চিনে কৰ্মতো মন দিয়ে । অভিনয় কৰা অসমীয়া চিনেমা : সূৰুয , পিতা-পুত্ৰ , সংকল্প , প্ৰভাতী পখীৰ গান , আপোনজন , মৰম নদীৰ গাভৰু ঘাট, ৰঙা মদাৰ (চিত্ৰগৃহলৈ নাহিল ) , বাৰুদ , বাঘ মানুহৰ খেলা (চিত্ৰগৃহলৈ নাহিল ) , মায়া , বৈভৱ , অন্তহীন যাত্ৰা , সমীৰণ বৰুৱা আহি আছে , আছেনে কোনোবা হিয়াত , জাতিঙ্গা ইত্যাদি , বহ্নিমান , ফেঁহুজালি , ৰক্তবীজ , কানীন , দ্য আণ্ডাৰৱ'ৰ্ল্ড , গৰু । -- নাটখৰ দৰে বাহাৰুল ইছলামৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ বাট সিমান মসৃন নাছিল । " সূৰুয "ৰ লুঙি পিন্ধি জপিয়াই থকা " বাহাৰুল "ক সহ্য কৰিব পৰা নাছিলো । টি ভি চাই সাংবাদিকতা কৰা " সমীৰণ বৰুৱা আহি আছে "ৰ " বাহাৰুল "কো সহ্য কৰিব পৰা নাছিলো! " সম্পূৰ্ণ অভিনেতা বাহাৰুল "ক দেখিলো ২০২১ চনতহে , হিমাংশু প্ৰসাদ দাসৰ " গৰু "ত । চেহেৰা - শৰীৰৰ অসাধাৰণ অভিনয় ! আমাৰ মন ভৰাই যোৱা এই চৰিত্ৰটোৰ বাবে বাহাৰুল দাই যিমান পৰিশ্ৰম কৰিছিল তাতকৈ কম পৰিশ্ৰম কৰা নাছিল " সূৰুয " আদি চিনেমাৰ চৰিত্ৰ নিৰ্মানতো । আমি সহ্য কৰিব পৰা নাছিলো পৰিচিলকে অভিনেতা গৰাকীৰ অভিনয় শক্তি ব্যৱহাৰত মন নিদিয়া বাবেহে ।
আকৌ আহিছো " দ্য ছেভেন্থ ষ্ট্ৰিং " প্ৰসংগলৈ । এই চিনেমা খনৰ বুনিয়াদ নিৰ্মাণ হৈছে দুই প্ৰজন্মৰ " চিন্ত "ৰে । বাহাৰুল ইছলাম - বৰ্খা ( বৰষা ) বাহাৰৰ চিন্তাৰে । আন এক উল্লেখ যোগ্য দিশ -- চিত্ৰনাট্য , পৰিচিলনাৰ লগতে সংগীত পৰিচালনা কৰিছে বাহাৰুল ইছলামে । ( অভিনেতা গৰাকীৰ " বলিউড ব্যস্ততা " , " O T T " ব্যস্ততা আজি নিলিখো । )
মন্তব্যসমূহ
একটি মন্তব্য পোস্ট করুন