সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

অস্কাৰ বিলাস, প্ৰচাৰ বিলাস.../২

জুৰিয়ে ঘোষনা কৰিলে।
--নাই নিজৰ নিজৰ কৌশলেৰে প্ৰচাৰ কৰা এখনো চিনেমা নাথাকিল।
-- তামিল চিনেমা 'কুঝাংগল' অস্কাৰৰ ভাৰতৰ 'অফিচিয়েল এণ্ট্ৰী' বাবে নিৰ্বাচন কৰি বিচাৰক মণ্ডলিয়ে (ফিল্ম ফেডাৰেচন অৱ ইণ্ডিয়াই ছাজি এন কৰুণৰ নেতৃত্বত গঠন কৰি দিয়া ১৫ জনীয়া নিৰ্বাচন কমিটীয়ে) যেন স্পষ্ট কৰি দিলে, প্ৰচাৰ কচৰৎ 'গুৰুত্ব শূন্য'।
--প্ৰচাৰ দৌৰত আছিল 'শ্বেৰনি',' ছৰ্দাৰ উধম', 'ব্ৰীজ', 'নয়াট্টু’ আৰু ‘মন্দেলা'। 'ব্ৰীজ'ৰ স্থানীয় প্ৰচাৰ দেখি এনে লাগিছিল-- চিনেমা খন যেন 'অস্কাৰ' বাবে নিৰ্বচন হৈছে! 'শ্বেৰনি',' ছৰ্দাৰ উধম'ৰ প্ৰচাৰ আছিল এখোপ চৰা। পিছে আটাই কেইখন চিনেমায়ে দৌৰাৰ আগতেই পিছল খালে। এয়া অৱশ্যে ঠিক-- প্ৰচাৰ বিলাস পূৰ্ণ হ'ল। (প্ৰচাৰ বিলাস পূৰ্ণ কৰাৰ স্বাৰ্থত কিন্তু প্ৰযোজক-পৰিচালক কেইগৰাকীয়ে  অপৰাধ কৰিলে, সংবাদ মাধ্যমক 'মিছা'কৈ 'প্ৰচাৰ' লোৱাৰ অপৰাধ। আৰু 'অপৰাধী' শুনিয়ে 'সংবাদ'ৰ আকাৰ দিয়া সকলো।)
--ভাৰতৰ 'অফিচিয়েল এণ্ট্ৰী' হ'ল বাৰু! চিনেমা খনৰ নাম  অহা বছৰৰ ২৭ মাৰ্চত লছ এঞ্জেলছৰ ৯৪ সংখ্যক একাডেমী বঁটাৰ মঞ্চৰ পৰা শুনিম নে? শুনিম বুলি আশা কৰিব পৰা পৰ্যায় পাবনে?
--পালে ভাল লাগিব! কিন্তু ভাল লাগিব পৰাকৈ আাশা কৰিবলৈ সাহস গোটাব নোৱাৰো দেখোন!
--এইবাৰ আবেদন জনোৱাৰ  তালিকাত আছিল ৯ খন আঞ্চলিক ভাষাৰ চিনেমা। 'মন্দেলা'(তামিল), ‘আতা ভেল জ়ালি’ (মাৰাঠি), ‘কুঝাংগল ’ (তামিল), ‘ব্রিজ’ (অসমীয়া), ‘চেল্লো শো’ (গুজৰাটি), ‘গোদাভৰী’ (মাৰাঠি), ‘কাৰখানিছাঞ্চি ৱাড়ি’ (মাৰাঠি), ‘নায়াট্টু’ (মালায়ালাম) আৰু ‘লয়লা অউৰ সাত গীত’ (গোজৰি)।
--কথা প্ৰসংগত জুৰিৰ আসনত বহি ভাৰতৰ বিভিন্ন ভাষাৰ, ভিন্ন প্ৰান্তৰ চিনেম চোৱাৰ সুযোগ পোৱা অসমীয়া চিনেমাৰ পৰিচালক এগৰাকীয়ে কৈছিল, কেৱল দক্ষিণ ভাৰতৰ আঞ্চলিক ভাষাতে বছৰি  ৩০-৪০ খন সাৰ্থক চিনেমা নিৰ্মাণ হয়। ইয়াৰে 'অস্কাৰ'ৰ টিলিঙা বজায় ২-৫ খনেহে। কেৱল আৰ্থিক কাৰণতে টিলিঙা বজোৱা কেইখনতকৈয়ো উন্নত মানৰ চিনেকৰ্ম 'অস্কাৰ নিৰ্বাচন'ৰ আতৰতে ৰৈ যায়। এনে দৰে ৰৈ যোৱা আঞ্চলিক ভাষাৰ চিনেমাৰ সংখ্যাও কম নহয়।

মন্তব্যসমূহ

একটি মন্তব্য পোস্ট করুন

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...
একটি মন্তব্য পোস্ট করুন
Read more »

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...
একটি মন্তব্য পোস্ট করুন
Read more »

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...
১টি মন্তব্য
Read more »

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...
একটি মন্তব্য পোস্ট করুন
Read more »