সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

মনত আছেনে?দৰিকা দিচাঙে পানী বাঢ়ি গ'লে ... ভূপেন হাজৰিকাই লিখিছিল লতা মংগেশকাৰৰ অনুৰোধত /৩

...আকাশ অ’ আকাশ
 মোক জোনাক এমুঠি দিয়া
অজি মৰম উতলা মোৰ হিয়া
দিয়া জোনাক এমুঠি দিয়া৷
ডাৱৰৰ সুৰঙাৰে জোনাক নামিল
 জিলমিল, জিলমিল
এন্ধাৰ ঘৰত মোৰ পোহৰ পৰিল
 জিলমিল জিলমিল
জীৱনত জাগে (আজি) নতুন মায়া
 মন হৰি নিয়া-
 দিয়া জোনাক এমুঠি দিয়া৷
 সপোনৰ দিনবোৰ উজলি উঠিল
 নীল নীল, নীল নীল
অতীতৰ আশাবোৰ উভতি আহিল
নীল নীল, নীল নীল৷
কণমানি লাগে (মোক) শীতল ছায়া
হিয়া জুৰণীয়া
দিয়া জোনাক এমুঠি দিয়া৷”
 --লতা মংগেশকাৰে গাইছিল, সলিল চৌধুৰীৰ পৰিচালনাৰে। চিনেমা: "অপৰাজেয়"। চতুৰংগ (ফণী তালুকদাৰ, অতুল বৰদলৈ, মুনিন বায়ন আৰু গৌৰী বর্মন)ৰ পৰিচালনা। ("...চিনেমাৰ কাম আগবাঢ়িছিল। ফ্ল'ৰলৈ যোৱা নাছিল। আমি সলিল চৌধুৰীৰ সৈতে গীতৰ কথা পাতিছিলো। আমাৰ আগ্ৰহত সলিল চৌধুৰীয়ে কৈছিল-- ঠিক আছে। লতা মংগেছকাৰৰ সৈতে কথা পাতি জনাম। আমাৰ আগ্ৰহৰ কথা ভূপেন হাজৰিকাকো জনাইছিলো। কোনে সন্মত কৰাইছিল নাজানো। লতা মংগেশকাৰৰ কণ্ঠত ফণী তালুকদাৰে লিখা গীতটো ৰেকৰ্ডিং কৰা হৈছিল।" --গৌৰী বৰ্মন/ "জনক্ৰান্তি") শ্ৰুতিমধুৰ গীতটো আঁৰতে থাকি গ'ল। হয়তো চিনেমা খনৰ বাণিজ্যিক বিফলতাৰ বাবে! কথাটো এনেদৰেও আগবাঢ়িছিল-- গৌৰী বৰ্মনে বিচাৰিছিল চিনেমা খনৰ সংগীত ভূপেন হাজৰিকাই পৰিচালনা কৰক। ("ভূপেন হাজৰিকা মুডি মানুহ। এদিন ক'লে --'তোমাৰ ছবি হ'লে দিগদাৰ নাছিল। তোমালোকৰ চিনেমা, নকৰো দিয়া! পাছত কেতিয়াবা তোমাৰ বাবে সংগীত কৰিম দিয়া!' সময়ত ছবি খন হ'লে হয়তো আৰু ভূপেন হাজৰিকাৰ ওচৰলৈ গৈ অনুৰোধা কৰিলো হেতেন! ভূপেন হাজৰিকাৰ সৈতে কথা পতাৰ ৭-৮ মাহ মান পাছতহে আমি চিত্ৰনাট্য সাজু কৰি ছবিৰ কামত আগবঢ়িছিলো। পাছত মোৰ 'অকন'ৰ বাবে ভূপেন হাজৰিকাই সংগীত কৰিছিল। মোৰ আশা আছিল ভূপেন হাজৰিকাই সংগীতৰ কাম কৰিলে "অপৰাজেয়"ত লতা মংগেশকাৰক গীত গোৱাব পাৰিম। যি নহওক সলিল চৌধুৰীয়ে আমাৰ আশা পুৰণ কৰিছিল।" --আমাৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰত গৌৰী বৰ্মন/ "জনক্ৰান্তি", "আজিৰ সংবাদ")

--১৯৪৮ চনত চিত্ৰগৃহলৈ আহিছিল প্ৰথম "ছুপাৰ হিট" অসমীয়া চিনেমা "চিৰাজ"। বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভা-ফণী শৰ্মাৰ পৰিচালনা। চিনেমা খনত ভূপেন হাজৰিকাই গোৱা এই গীতটো ব্যৱহাৰ কৰিছিল: 
"হায়! হায়! হায়! হায়! হায়! হায়!
কঁপি উঠে কিয় তাজমহল ?
পুৱতী নিশাৰ অজানাৰ সতে আজান
যমুনাত তুলি শত ধুমুহাৰ কোলাহল
তাজমহল ! তাজমহল! ..."
--ভূপেন হাজৰিকাই গীতটো লিখিছিল,সুৰেৰেও সজাইছিল। আৰু গীতটো বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰভাই ভাল পাইছিল। ফণী শৰ্মাক কৈছিল, "ভূপেনৰ গীতটো লগাই দিলে ভাল হব।" সেই গীতটো ভূপেন হাজৰিকাই পুণৰ পৰিচালনা কৰা "চিৰাজ"তো ৰাখিছিল। গীতটো নিজৰ আৰু লতা  মংগেশকাৰৰ (দ্বৈত কণ্ঠত) কণ্ঠত ৰেকৰ্ডিং কৰিছিল।
--সম্ভৱত এই গীতটো গোৱাৰ আগতে 'খাটি অসমীয়া" এটা গীত লিখাৰ কথা কৈছিল লতা মংগেশকাৰে। আৰু ভূপেন হাজৰিকাই লিখিছিল,
"মনত আছেনে?
দৰিকা দিচাঙে পানী বাঢ়ি গ'লে
ময়ো বৰ এজনী হলো..."
[ উৎস: ভূপেন হাজৰিকাৰ "গীত আৰু জীৱন ৰথ" /দিলীপ কুমাৰ দত্ত, মই এটি যাযাবৰ/ড°ভূপেন হাজৰিকা, শিল্পীৰ পৃথিৱী, 'Swarratn - Lata Mangeshkar" /Aaryaa Joshi, "Mid-Day", "জনক্ৰান্তি", "আজিৰ সংবাদ"]

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...