সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

গীতটোৰ কথাত তিনিটা ভাষাৰ প্ৰয়োগতে শেষ নহয়, সংগীত ৰচনাৰ সময়ত-দৃশ্য কৰ্মৰ সময়তো তিৱা-বড়ো "সংস্কৃতি" প্ৰয়োগত মন দিছে। --এই গীতটোতো পাপনৰ সাংগীতিক দায়বদ্ধতা স্পষ্ট

          || অংগৰাগ মহন্ত /২ ||অংগৰাগ পাপন মহন্ত
"তোৰ ঘৰ ইপাৰত
মোৰ ঘৰ সিপাৰত
মাজতে বোৱতি নৈ ..." 
--বিশাল মঞ্চ। মঞ্চত গাইছে অংগৰাগ পাপন মহন্তই।
আৰু দৰ্শকে গাইছে (কৈছে)-- "হয়"।
দৰ্শকে বিহুগীতৰ সুৰে সুৰে হাতচাপৰিৰে তাল মিলাইছে।
এয়া আজিৰ তাৰিখৰ গতানুগতিক ছবি, অসমৰ সংগীত অনুষ্ঠানৰ। অসমৰ বাহিৰত হোৱা (আমি চৰ্চাৰ বিষয় কৰি লোৱা) বিশেষ অনুষ্ঠানটো কিন্তু গতানুগতিক নাছিল। --কিয়?
যেতিয়া পাপনে গাইছিল-- "তোৰ ঘৰ ইপাৰত
মোৰ ঘৰ সিপাৰত
মাজতে বোৱতি নৈ ..." 
দৰ্শকৰ আসনৰ পৰা "হয়" কৈছিল-- অমিতাভ বচ্চন, স্মৃতি ইৰানী, জাহ্নু বৰুৱা, কিৰন ৰিজেজু আদিৰ দৰে ব্যক্তিত্বই। বিহুগীতৰ সুৰে সুৰে হাতচাপৰিৰে তাল মিলাইছিল অমিতাভ বচ্চন, ছলমান খানকে ধৰি কেইবাগৰাকীও বলীউডৰ তাৰকা-মহাতাৰকাই।
--এই "ছবি" খনে আমাক স্বাভাৱিকতে আনন্দৰ, গৌৰৱৰ বাট দেখুৱাই। আৰু কোৱাৰ সুযোগ দিয়ে, অসমীয়া কৃষ্টি-সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰ-প্ৰসাৰৰ এয়াও এক সুৰীয়া বাট। অংগৰাগ পাপন মহন্তই অসমীয়া গীতক, সুৰক এই বাটেৰে লৈ গৈছে। অসমৰ "লোক সংগীত"ক এই বাটেৰে লৈ যাওতে সমালোচনাৰ চাকনৈয়াতো সোমাইছে, লোক সংগীতৰ সুৰ বিকৃত কৰাৰ "অপৰাধ"ত। সমালোচনা যুক্তিহীন নহয়। কিন্তু এই কথা আমি অস্বীকাৰ কৰিম নেকি-- পাপনে অসমৰ গোৱলপৰীয়া লোক গীত, বিহু নাম, ঝুমুৰ গীত আদিৰ চৰ্চা সংগীতৰ বহল পৃথিৱী খনলৈ লৈ গৈছে। অস্বীকাৰ কৰিম জানো-- একাংশ গায়কে তামিল, তেলেগু আদি গীতৰ সুৰেৰে নিৰ্মাণ কৰা গীতেৰে অসমত জনপ্ৰিয় হোৱাৰ বিপৰীতে পাপনে অসমৰ মাটিৰ সুৰেৰে "সংগীত বিশ্ব"ত জনপ্ৰিয় হৈছে।
--আমি এনেদৰেও কব বিছাৰিম, সংগীতসূৰ্য ভূপেন হাজৰিকাৰ পাছত 'অসম বৃত্ত"ৰ বাহিৰলৈ অসমৰ থলুৱা সুৰ লৈ গৈ "জনপ্ৰিয়" কৰিছে পাপনে। এয়া সাংগীতিক দায়বদ্ধতা। "Musical responsibility"। 
                 পাপনৰ শেহতীয়া গীত-- "কৈ নিদিয়া কিয়..."। কথা-সুৰ: কেশৱ নয়নৰ।গাইছে শ্ৰেয়া ঘোষালৰ সৈতে পাপনে। গীতটোত গীতিকাৰে ব্যৱহাৰ কৰিছে তিনিটা ভাষা-- অসমীয়া, তিৱা, বড়ো। গীতটোত এটা প্ৰেমৰ গল্প স্পষ্ট। তিৱা যুৱকৰ সৈতে বড়ো যুৱতীৰ প্ৰেম কাহিনী। দুয়োৰে ভাষাৰ সাঁকো-- অসমীয়া। গীতটোৰ কথাত তিনিটা ভাষাৰ প্ৰয়োগতে শেষ নহয়, সংগীত ৰচনাৰ সময়ত-দৃশ্য কৰ্মৰ সময়তো তিৱা-বড়ো "সংস্কৃতি" প্ৰয়োগত মন দিছে। --এই গীতটোতো পাপনৰ সাংগীতিক দায়বদ্ধতা স্পষ্ট। (ক্ৰমশ:)
     by: Utpal Mena

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...