সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

অদম্য

অদম্য ' ৰ (২০১৪) ৰ কাহিনী আগবাঢ়ে জুৰি (প্ৰণামী বৰা)ক কেন্দ্ৰ কৰি । বিষয়বস্তু : এইড্‌ছ ৰোগ সমস্যা । কোনো দোষ নাছিল জুৰিৰ । সুন্দৰ সপোন লৈ বিয়াত বহিছিল । গাৱৰ জুৰি চহৰ পাইছিল এগৰাকী অভিযন্তাৰ সৈতে বিয়া হৈ। বিয়াৰ ৬ মাহ পাৰ হয় । জুৰিয়ে জানিব পাৰে  -- স্বামী  এইড্‌ছ ৰোগত আক্ৰান্ত । স্বামীৰ মৃত্যু হয় । সেই সময়ত জুৰি গৰ্ভৱতী । পৰীক্ষা কৰি গৰ্ভৱতী জুৰিৰ দেহতো  এইড্‌ছ ৰোগ ধৰা পেলালে চিকিৎসকে । অসহায় অনুভৱ কৰে জুৰিয়ে । স্বামীৰ ঘৰত , মাকৰ ঘৰত 
 ' অস্পৃশ্য ' হোৱা জুৰিয়ে মাকৰ ঘৰৰ ওচৰতে জুপুৰি এটাত থাকে । আৰু জীৱন যুদ্ধত নামে । এটি কন্যা সন্তানো জন্ম দিয়ে । সন্তানটি  এইড্‌ছ ৰোগ মুক্ত । কিন্ত সমাজৰ হীন ব্যৱহাৰৰপৰা সাৰি নাযায় । কন্যাসন্তানটোৰ নাম ৰাখে জোনাক ।জোনাক জুৰিৰ সপোন । ' জোনাকৰ পোহৰত 'সংগ্ৰাম আৰম্ভ কৰে  জুৰিয়ে । কাহিনীৰ শেষত  দৰ্শকে অনুভৱ কৰে জুৰিৰ জয় । -- এয়া স্পষ্ট , পৰিচালকৰ উদ্দেশ্য গল্প কোৱা নহয় ( গল্পটো  অবশ্যেই পৰিপাটিকৈ কৈছে । জুৰিৰ মানসিক যন্ত্ৰণা , সংঘৰ্ষ কেমেৰাৰ ভাষাৰে - প্ৰণামি বৰাৰ চেহেৰাৰ ভাষাৰে  ' গতি 'ক গুৰুত্ব দি আঁকিছে । চৰিত্ৰটোক কোনো মূহুৰ্ততে অস্বাভাবিক বা ' নাটকীয় ' আছৰণ কৰিব দিয়া নাই । ) , এইড্‌ছ ৰোগৰ অশুদ্ধ ধাৰণাৰ বিৰুদ্ধে ' সমাজ 'ক সজাগ কৰা । আমাৰ এই ধাৰণা নিশ্চয় শুদ্ধ । আৰু নিশ্চয় কম -- পৰিচালক ববী শৰ্মা বৰুৱাৰ এয়া সফল চিনেকৰ্ম  'অদম্য ' । চিনেমাৰ সার্থকতা যান্ত্রিক উপায়ে বাস্তবতাক পুনঃনির্মাণ কৰাৰ মাজত নিহিত।  " Cinemas are a form of visual entertainment . "  -- কব পাৰি  এই কথা পৰিচালকে , চিত্ৰনাট্যকাৰে ' অদম্য ' ৰচনাৰ সময়ত মনত ৰাখিছিল ।
  ' স্থানীয় বজাৰ'ত অসফল চিনেমা খনৰ 'মহোৎসৱ যাত্ৰা ' সুখকৰ । ত্ৰয়োদশ ঢাকা আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত  শ্ৰেষ্ঠ চিনেমাৰ (Spiritual film শাখা) বঁটা প্ৰাপ্ত চিনেমা খন  পঞ্চদশ ৰেইনবো ফিল্ম ফেষ্টিভেল - লণ্ডন (২০১৪ ) , প্ৰথম আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় মহিলা চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ - বাংলাদেশ ( ২০১৪ ) , Cana ফিল্ম ফেষ্টিভেল - ছিংগাপুৰ ( ২০১৪ ) , দ্বাদশ Third Eye এছিয়ান ফিল্ম ফেষ্টিভেল ( ২০১৪ ) , Kala Godha Arts festival (২০১৪ ) , তৃতীয় দিল্লী আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ (২০১৪ ) , মুম্বাই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় মহিলা চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ ( ২০১৪ ) , চেন্নাই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ ( ২০১৪ ) আৰু  বেংগালুৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ ( ২০১৪ ) ত দেশ - বিদেশৰ চিত্ৰৰসিকক সন্তুষ্ট কৰৰ খবৰ কাকত - আলোচনীত পঢ়িছো । কিন্তু পৰিচালকৰ কষ্ট অধিক সাৰ্থক হ'ল হেতেন , যদিহে অসমৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত চিনেমা খন প্ৰদৰ্শন কৰা  হ'ল হেতেন ! অসমীয়া চিনেমা খনৰ প্ৰদৰ্শন  অসমৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত জৰুৰী আছিল । সেই সময়ত , এই সময়তো ।






সংযোজন : পৰিচালক ববী শৰ্মা বৰুৱাই ' অদম্য 'ৰ পূৰ্বে ২০০৬ চনত প্ৰথমটো চিনেকৰ্ম কৰিছিল ।বিষয় : অসমৰ চাহ জনগোষ্ঠী । পৰৱৰ্তী সময়ত  "সোণতৰা", "চহৰৰ গধূলি"  আদি গীতৰ দৃশ্য এলবাম , কেইবা খনো   তথ্যচিত্ৰ , টিভি ধাৰাভাহিক পৰিচালনা - নিৰ্মাণ কৰে।  কোৱা হয় চুটি চিনেমা  "ৱেটিং ফৰ এ ক'ল", "দেউতা এণ্ড মিৰ'ৰ" আদি পৰিচালক গৰাকীৰ চিনেকৰ্মৰ বুনিয়াদ । এই বুনিয়াদত পোন হৈ ক্ৰমে -- অদম্য (২০১৪ ), সোণাৰ বৰণ পাখি (২০১৬ ) আৰু  য়েছে দৰজে ঠংচিৰ ‘মিচিং’ নামৰ উপন্যাসখনৰ আধাৰত পৰিচালনা কৰে  "মিচিং - দ্য এপাৰেশ্যন "।  চিনেমা খনে লাভ কৰে শ্ৰেষ্ঠ শ্বেৰদুকপেন ভাষাৰ চিনেমাৰ " ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটা, ২০১৯ " । ' সোণাৰ বৰণ পাখি 'য়ে  ইণ্ডিয়ান ফিল্ম ফেষ্টিভেল লছ এঞ্জেলেচ, ২০১৭ - ত লাভ কৰে শ্ৰেষ্ঠ চিনেমাৰ গ্ৰেণ্ড জুৰী বঁটা । আৰু 
শ্ৰেষ্ঠ চিনেমাৰ  দৰ্শক বঁটা লাভ কৰে ঢাকা আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ - ২০১৭ত । চিনেমা খনৰ বিষয় গোৱালপৰীয়া লোকগীতৰ শিল্পী প্ৰতিমা বৰুৱা পাণ্ডে ।

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...