ভগৱান আমাৰ মাজতো, মানুহৰ ৰূপতো আছে। সমস্যা বা আক্ষেপ সেইখিনিতে, যেতিয়া মানুহৰ মাজৰে যি সকলক ভগৱান বুলি ভাৱো, প্ৰয়োজনত সহায়ৰ হাত আগ নবঢ়াই, জীৱন বাটত সমস্যাৰ মাজত কক বকাই থকা জনক বেলকনিৰ পৰা চাই থাকে। অসহায় খগেনে মৃত পত্নীৰ নিথৰ দেহটো চাইকেলতে কঢ়িয়াই যেতিয়া ঘৰলৈ যোৱা খলা-বামা পথেৰে আগবিঢ়িছিল, তেতিয়াও "মানুহ ভগৱান" বেলকনিৰ পৰা নামি অহা নাছিল। ৰাজনীতিৰ চিন্তাত আছিল, টি আৰ পিৰ অংকত আছিল।
খগেন দাসে এম্বুলেন্সৰ ড্ৰাইভাৰ নথকাত মৃত পত্নীৰ শৰীৰটো ঘৰলৈ নিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰি লৈছিল, জীয়েকজনীৰ সৈতে ঘৰলৈ উভতিছিল। উভতাৰ বাটত দুই সাংবাদিকক লগ পায়। এই যে লগ পায়, এই খিনিতে ৰূপালী গল্পটোৰ প্ৰথমটো বিন্দু অনুভৱ কৰে দৰ্শকে, চিত্ৰৰসিকে। আৰু এই বিন্দুটোৰ পৰায়ে "বেলকনিত ভগৱান" (God on the Balcony) ৰূপালী গল্পটোৰ সৰল ৰৈখিক গতি আৰম্ভ হয়। বিন্দুটো পোৱাৰ আগতে খগেনৰ দৃষ্টিৰে পৰিচালকে ফ্লেচ-বেকত পৰিয়ালটোৰ "গল্প" কয়। পত্নী নুমলী, জীয়েক কুঁৱলীক লৈ খগেন দাসৰ পৰিয়ালটো। খাদ্যৰ সন্ধানত জনাঞ্চললৈ অহা হাতীৰ উপদ্ৰপত নুমলীয়ে আঘাত পায়, আৰু চিকিৎসালয়ত চিকিৎসা পোৱাৰ আগতে মৃত্যু হয়। সময়ত চিকিৎসা নোপোৱাৰ কাৰণ --খগেন দাসৰ গাঁও খনত চিকিৎসাৰ কোনো ব্যৱস্থা নাই, বাট-পথ বেয়া, মাত্ৰ এখন বাহৰ দলঙেৰে আন অঞ্চলৰ সৈতে সংযোগ থকা গাঁও খনৰ যাতায়ত ব্যৱস্থা সাধাৰণো নহয়। আৰু যি খন চিকিৎসালয়লৈ নিছিল, সেই গ্ৰাম্য চিকিৎসালয় খনত নিশা চিকিৎসক নাথাকে। নুমলীয়ে যন্ত্ৰনা লৈ চিকিৎসাৰ অপেক্ষাত থকা সময়ত, চিকিৎক গৰাকী ৰাসৰ সভাত গামোচা লোৱাত ব্যস্ত। নুমলীৰ মৃত্যুৰ মাজেৰে পৰিচালকে গ্ৰাম্য চিকিৎসাৰ দুৰ্বল-কদৰ্য ছবি খন স্পষ্ট কৰিছে কম ফুটেজতে। --ৰূপালী গল্পটোৰ শেষত দৰ্শকে অনুভৱ কৰিছে, নুমলীৰ মৃত্যু, নুমলীৰ মৃত শৰীৰ চাইকেলত বান্ধী কঢ়িয়াই নিয়া কাৰ্য তপত খবৰ হৈছে, প্ৰতিবাদ হৈছে, ৰাজনীতি হৈছে, এখন নতুন দলঙৰ আাধাৰশিলা হৈছে। এইবোৰে কিন্তু চুব নোৱাৰে খগেন দাস হতক, খগেন দাস হতৰ সমাজ খনক। ঠেলা গাড়ীয়েই খগেন দাস হতৰ বাবে এম্বুলেন্স। চিকিৎসাৰ বাবে ঠেলাযাত্ৰা, ঠেলাতেই মৃত্যু "গ্ৰাম্য চিকিৎসা"। --এয়া অসমৰ গ্ৰাম্য চিকিৎসাৰ কাল্পনিক ছবি নিশ্চয় নহয়!
২০২০ চনৰ নৱেম্বৰ মাহত কলিকতা আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত প্ৰথমটো প্ৰিমিয়াৰ হোৱা এই চিনেমা খনৰ দ্বিতীয়তো প্ৰিমিয়াৰ হয় আজি, মহানগৰিৰৰ মেট্ৰিস্ক চিনেমাত। মইনা প্ৰডাকচনৰ বেনাৰত লেখক-ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা প্ৰাপ্ত প্ৰযোজক নুৰুল ছুলতানে নিৰ্মাণ কৰা এই চিনেমা খনত অভিনয় কৰিছে হৰিশ খান্না (খগেন), প্ৰণামী বৰা (নুমলী), সুনীত বৰা (প্ৰণৱ), বিনোদ লাল দাস (বিধায়কৰ সহকাৰী), অৰুণ হাজৰিকা (মন্ত্ৰী),ৰাজীৱ ক্ৰ' (প্ৰহৰী), ইভা মহন্ত (জীনা), পৰিনন্ধী জীমা চুলতানা (কুঁৱলী) আদিয়ে। পৰিচালক বিশ্বজিৎ বৰাই লিখা, সম্পাদনা কৰা এই চিনেমা খনৰ পৰ্দাৰ আঁৰত আছে-- সীতাংশু খামাৰী (চিত্ৰগ্ৰহণ),জয়ন্ত ফুকন (কলা-নিদেৰ্শনা), লোপামুদ্ৰা গগৈ (সাজসজ্জা), আকাশ ডেকা (মুখসজ্জা), বিশাল খত্ৰী (নেপথ্য সংগীত), সুজিৎ বৰা (কালাৰিষ্ট), প্ৰণাম দেশাই (প্ৰথম সহকাৰী পৰিচালক), সুভাষিনী বৰা (দ্বিতীয় সহকাৰী পৰিচালক), প্ৰজ্ঞানাভ বৰা (তৃতীয় সহকাৰী পৰিচালক), ৰিংকু বড়ো (SFX ৰেকৰ্ডিং/ ধ্বনি ৰেকৰ্ডিং), জ্যোতি চেতিয়া ধ্বনি ব্যৱস্থাপক (ছাউণ্ড ডিজাইনাৰ),জ্যোতি চেতিয়া ধ্বনি ব্যৱস্থাপক (ছাউণ্ড ডিজাইনাৰ), পল্লৱ জ্যোতি মহন্ত (স্থিৰ ফটোগ্ৰাফী) আদি। (চিনেমা খনৰ সমালোচনা নহয়। সমালোচনা যথাস্থানত নিশ্চয় কৰিম।)
মন্তব্যসমূহ
একটি মন্তব্য পোস্ট করুন