সরাসরি প্রধান সামগ্রীতে চলে যান

হিট অসমীয়া চিনেমাৰ প্ৰযোজকৰ হুমুনিয়াহ, চৰকাৰী চিনে বিলাস/২

assamese cinema by: Utpal Mena
ভাষা নহয়, পৰিচালনা শৈলীহে "চিনেমা"ৰ পৰিচয়। ধৰিলওক-- এখন "চিনেমা"ৰ ভাষা (সংলাপ)  অসমীয়া; কিন্তু চিনেমা খনৰ পৰিচালনা শৈলী তামিল বা তেলেগু ভাষাৰ চিনেমাৰ দৰে, তেলেগু বা তমিল ভাষাৰ চিনেমাৰ ষ্টাইলত মাৰপিটৰ দৃশ্য-গীত ইত্যদি চিত্ৰায়ণ কৰিছো-- সেইখনক বিশুদ্ধ অসমীয়া চিনেমা বুলি কব নোৱাৰি। এই দিশ স্পষ্ট, অসমীয়া চিনেমাৰ "বজাৰ কেন্দ্ৰীক চিন্তা"
          (বিশেষকৈ "মিছন চাইনা"ৰ সফলতাৰ পাছৰ
          পৰা তামিল-তেলেগু চিনেমাৰ শৈলীৰে কৰাত
           মন দিছে অসমীয়া চিনেমাৰ পৰিচালকৰ
            একাংশই।)
            তামিল-তেলেগু, বলিউদ কেন্দ্ৰীক। কিছু সফলো হৈছে। এই সফলতাক কিন্তু অসমীয়া চিনেমাৰ বুলি কব নোৱাৰি। কব পাৰি-- তামিল-তেলেগু চিনেমাৰ বজাৰ খন বহল হ'ল, অসমীয়া চিনেমাক গ্ৰাস কৰিলে তামিল-তেলেগু চিনেমাই। গতিকে আমি "অনুৰ", "আমিষ", "মেড ইন নলবাৰী", "বৰনদী ভটিয়ায়", "গৰু" আদি চিনেমাৰ স্থানীয় বজাৰ সফলতাতহে অনুমান কৰিব পাৰো-- অসমীয়া চিনেমাৰ বজাৰ সফলতা।
        কেইখনমান "স্থানীয় বজাৰ সফল" অসমীয়া
        চিনেমা, যি কেইখনৰ পৰিচালনা
        শৈলী-বিষয়বস্তু অসমীয়া, কাহিনীত-- অসমীয়া
        সমাজ-সংস্কৃতি প্ৰতিফলন স্পষ্ট: ইন্দ্ৰ-মালতী,
        চিৰাজ, ডক্তৰ বেজবৰুৱা, বোৱাৰী,
        আজলী নবৌ, হিয়া দিয়া নিয়া, বিধাতা,
        মাঘত মামণিৰ বিয়া, চুৰেণ চোৰৰ পুতেক,
        কাদম্বৰী, ৰামধেনু, ভিলেজ ৰকষ্টাৰ্ছ।
বজাৰ সফল এই অসমীয়া চিনেমা কেইখন বিশ্লেষণ কৰিলে স্পষ্ট হয়-- অসমীয়া সমাজ, অসমীয়া সংস্কৃতিৰে বান্ধ খাই থকা ৰূপালী গল্প। আন ভাষাৰ চিনেমাৰ সৈতে তুলনা কৰাৰ বাট নথকা ৰূপালী গল্প।
--হয়, "চিনেমা"লৈ পৰিৱৰ্তন আহিছে। পৰিৱৰ্তন মানেই কিন্তু তামিল-তেলেগু চিনেমাৰ পৰিচালনা শৈলীৰে বান্ধখোৱা ("নকল" শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰিব খোজা নাই।) নহয়। পৰিবৰ্তন মানে-- "বৰনদী ভটিয়ায়", "মেড ইন নলবাৰী"ৰ গল্প কোৱাৰ শৈলীয়ো হব পাৰে! "হান্দুক", "বুম্বা ৰাইড", "উপসৰ্গ" ইত্যদিয়ো হব পাৰে! গতিকে পৰিৱৰ্তনৰ অজুহাতত তামিল-তেলেগু বা বলিউড শৈলীক "অসমীয়া" কৰি লোৱাৰ কাৰণ নাই, যুক্তি নাই।
--হয়, যুক্তি নাই; কিন্তু একাংশই তামিল-তেলেগু শৈলীৰে অসমত "অসমীয়া চিনেমা"ৰ বজাৰ সফলতাৰ সপোন দেখাৰ বাবে, আশা কৰা বাবে "স্থানীয় বজাৰ"ত অসমীয়া চিনেমাৰ সমস্যা বাঢ়িছে। আৰু সমস্যা সেই কেইখন "অসমীয়া ভাষা"ৰ চিনেমাই বঢ়াইছে, যি কেইখনে কোটি টকাৰ ব্যৱসায় কৰাৰ "বিজ্ঞাপন" দি "অসমীয়া চিনেমাৰ ভালদিন"ৰ আনন্দ উৎযাপন কৰিছে, কৰি আছে।
--ব্যাখ্যাৰ প্ৰয়োজন দেখা নাই, উল্লেখ কৰিছোঁ মাত্ৰ, "মিছন চাইনা", "ৰত্নাকৰ" আৰু "কাঞ্চনজংঘা"ৰ বাহিৰে যে আৰু কেইখন মান অসমীয়া চিনেমাই  ২-৫ কোটি টকা ব্যৱহায় কৰিছে --সেয়া চৰ্চাৰ বিষয়, চৰ্চাৰ প্ৰয়োজন আছে। (ক্ৰমশ:)

মন্তব্যসমূহ

Other posts

চিনেবোদ্ধা, চিনেযোদ্ধা আৰু অসমীয়া 'চিনেমা নোচোৱা' সীমান্ত শেখৰ /২

উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? উৎপল বৰপূজাৰী,জাহ্নু বৰুৱা, বিতোপন বৰবৰা, যদুমনি দত্ত, ৰীমা দাসক অসম ৰাজ্যিক চলচ্চিত্ৰ (বিত্ত আৰু উন্নয়ন) নিগম পৰিসীমিতৰ অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰাৰ কাৰণ কি? ৰাজ্যৰ লগতে দেশ-বিদেশৰ চিনেমাৰ অনুভৱ থকা এই নাম কেইটা উদাহৰণ মাত্ৰ। 'চিনেমা' জনা ( নিৰ্মাণ, বজাৰ, মহোৎসৱ ইত্যাদিৰ দখল থকা) লোকৰ আকাল অসমত আছে বুলি নাভাবো। এই কথা স্পষ্ট 'অসমীয়া চিনেমা'ৰ 'উন্নয়ন'ৰ বাবে অসমীয়া চিনেমাৰ লগতে 'দেশ-বিদেশৰ চিনেমা' জানিব লগিব। অধ্যয়ণ কৰিব লাগিব অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে।  ( যদি অধ্যক্ষ গৰাকীৰ কাম কেৱল চহী কৰা, তেতিয়া হ'লে বেলেগ কথা! তেতিয়া আমি জানিব বিছাৰিম-- অধ্যক্ষ গৰাকীয়ে কাৰ নিৰ্দেশত চহী কৰে?) চৰ্চ হৈছে --অধ্যক্ষৰ আসনত বহুওৱা সীমান্ত শেখৰে কোনোবা ইণ্টাৰভিউত হেনো কৈছিল অসমীয়া চিনেমা নাচাওঁ বুলি! যদি এয়া সত্য, স্বাভাবিকতে কব লাগিব --অসমীয়া চিনেমা নোচোৱা অধ্যক্ষ এগৰাকীৰ নেতৃত্বত অসমীয়া চিনেমাৰ উত...

ভূপেন হাজৰিকা, চিনেমা আৰু চিনেমাৰ জাল /৯

Bhupen Hazarika "এৰা বাটৰ সুৰ"-এ চিনে অভিজ্ঞতা দিলে ভূপেন হাজৰিকাক। চিত্ৰৰসিকে ভাল পালে, চিনেমা আলোচকেও প্ৰশংসা কৰিলে-- সেয়াই আছিল প্ৰথম চিনেকৰ্মৰ সুখ। দুখ-- ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাৰ "সুখ" আশা কৰিছিল, নাপালে। নপোৱাৰ বাবে আছৰিত হৈছিল, চিনেমা খনৰ দৰ্শক হোৱা চিনেমা আলোচক সকলো। কলিকতাৰ আলোচক সকলৰ ওচৰত ভৃপেন হাজৰিকাই নিজৰ মনৰ চিনেসুখ প্ৰকাশ কৰিছিল এনেদৰে-- "ছবি ভাল পোৱা সকলে ভাল পাইছে, আপোনালোকে ভাল পাইছে। আপোনালোকৰ ভাল পোৱাই মোৰ সুখ বঢ়াইছে। আৰু ছবি কৰিবলৈ সাহস দিছে। আৰু ছবি কৰিম। 'এৰা বাটৰ সুৰ'ৰ দৰে নহয়, কিছু বেলেগ। 'এৰা বাটৰ সুৰ'-এ শিকালে, যি শিকালে সেই খিনিৰে বেলেগ কৰিম।" (উৎস: চিত্ৰবাণী, সম্পাদক: গৌৰ চট্টোপধ্যায়) প্ৰথম পৰিচালনাৰ প্ৰায় ৪ বছৰ পাছত হাতত ল'লে দ্বিতীয় খন অসমীয়া চিনেমাৰ কাম। ("মোৰ মগজুত খেলালে, মই এখন অসমীয়া ছবি কৰিম। কিন্তু মই কিন্তু নলওঁ। 'এৰাবাটৰ সুৰখন পৰীক্ষামূলক আছিল, কাহিনী নাছিল। গতিশীল সমূহ এটাই বুটলি লোৱা অভিজ্ঞতাখিনিয়েই 'এৰাবাটৰ সুৰ। এইবাৰ মই ক্লাছিক বস্তু, এটা লোৱাৰ কথা ভাবিলোঁ, যিটো গাঁৱ...

গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে?

assamese singer by: Utpal Mena মহাশ্বেতাই গাইছিল-- "অস্ত আকাশৰে সপোন ৰহণ সানি ক্লান্ত লুইতৰে হেঙুলীয়া পানী। বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়, বৈয়ে যায়..." মঞ্চলৈ উঠি আহিয়ে স্বনামধন্য ভাৰতীয় সৰোদবাদক তথা শাস্ত্রীয় সঙ্গীতজ্ঞ আমজাদ আলী খানে কৈছিল, মহাশ্বেতা গীতটো আৰু এবাৰ শুনাবানে? শুনাইছিল। তন্ময় হৈ শুনিছিল সংগীত নক্ষত্ৰই। ২৪ ছেপ্টেম্বৰ। নতুন দিল্লীৰ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ ভৱনত মোৰ ভূপেন হাজৰিকা প্ৰকল্পৰ দ্বিতীয় খণ্ড "Bhupen Hazarika Volume II"  উন্মোচন কৰিছিল সংগীত নক্ষত্ৰ আমজাদ আলী খানে। এই অনুষ্ঠান মুকলি কৰা হৈছিল মহাশ্বেতাই গোৱা "ভূপেন্দ্ৰ সংগীত"টোৰে।  এই যে গীতটো গাইছিল তাৰ আগলৈকে মহাশ্বেতা নামৰ গায়িকা গৰাকীক আমিয়ো জনা নাছিলোঁ। শুনিছিলো মাত্ৰ। ইউটিউবত। কিন্তু ইমান সুন্দৰ সাংগীতিক অনুভৱ কৰা নাছিলোঁ, মঞ্চত "অস্ত আকাশৰে সপোন..." শুনাৰ আগলৈকে। ১৯৫৮ চনতে সুধাকণ্ঠই শব্দ-সুৰেৰে ৰচনা কৰা এই গীতত আকৌ এবাৰ অনুভৱ কৰিছিলোঁ "লুইতৰ অস্ত ৰবিৰ সৌন্দৰ্য", "দুয়ো পাৰে কত মানুহ, কত যে ইতিহাস", "জীৱনৰে দিগন্ত অপাৰ" ইত্যাদি। পাছত মহাশ্বেতাক সুধিছিলোঁ--...

The Seventh String

" The Seventh String by: Utpal Mena "The Seventh String" (দ্যা চেভেন্থ ষ্ট্ৰিং) --নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ চিনেকৰ্ম। চিনেমা খনৰ লেখক বৰ্ষা বাহাৰ। নাট্যকৰ্মী বাহাৰুল ইছলামৰ তনয়া বৰ্ষা বাহাৰে ইংৰাজিত লিখা এটা চুটি গল্প চিনেমা খনৰ শিপা। --চিনেমা খনত লেখক বৰ্ষা বাহাৰ এটা "চৰিত্ৰ'লৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিটো "চৰিত্ৰ" (নিষ্ঠা কাশ্যপ) চিনেমা খনৰ মূল বিন্দু, যিটো বিন্দুৰ সৰল ৰৈখিক গতিয়ে আকাৰ দিছে এটা কাহিনীৰ। "বাস্তৱবাদ"ৰ ওচৰৰ কাহিনী, বাস্তৱ অভিনয় (realistic acting) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা ৰূপালী গল্পৰ। শীৰ্ষ বিন্দু (climax)-ৰ পৰা গতি কৰিছে নিষ্ঠা কাশ্যপ বিন্দুটো। নিষ্ঠাই মৃত্যু বিচাৰিছে। হাতৰ শিৰা কাটি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰ চেষ্টা নিষ্ঠাৰ। এই প্ৰথম বিন্দুটো পৰিচালকে ঠিয় কৰাইছে কেমেৰাৰ ভাষাৰে। কাট কাট-- কেইটা মান শ্বটেৰে। চিনেমেটিক কাৰবাৰত --উত্তেজনা। দৰ্শকক ভাবিবলৈ সময় দিয়া নাই। উত্তেজনাৰ মাজত সোমাবলৈ বাধ্য-- দৰ্শক। আৰু যেতিয়া দৰ্শক উত্তেজনাৰ পৰা মুক্ত হৈছে কাহিনীয়ে আকাৰ লৈ গতি কৰিছে। কাহিনীয়ে দৰ্শকক বন্দী কৰিছে। --ৰূপালী গল্পটো আৰম্ভ হৈছে মুম্বাইত। লো...