মৃগয়া: নাট্য চৰ্চা

এখন নাটক চালোঁ-- "মৃগয়া"। নাট্যকাৰ: অজিত বৰঠাকুৰ। নাটক খনৰ "ৰচনা সময়" স্পষ্ট-- কাহিনীৰ গতিত ব্যৱহাৰ কৰা দুটা "Property"ত। সংবাদ পোৱাৰ বাবে কেৱল বাতৰি কাকতৰ ব্যৱহাৰ আৰু বাৰ্তা সংযোগ মাধ্যম হিচাবে landline phone ব্যৱহাৰ। নাটকৰ "কাহিনী" সেই সময়ৰ, যি সময়ত বহুতে landline phone-ত ফোন কৰিবলৈ ওচৰৰ ঘৰলৈ গৈছিল। নাট্যকাৰে এটা "চৰিত্ৰ" নিৰ্মাণ কৰিছে, যিয়ে কাহিনীৰ প্ৰথমটো বিন্দুলৈ "...ফোন এটা কৰোনে?" বুলি যায়। এই "চৰিত্ৰ"টো নাথাকিলে হয়তো আজিৰ "WhatsApp যুগত" দৰ্শকে খেলি-মেলি পালে হেতেন। 

"মৃগয়া" মুকলি কৰে নাট্যকৰ্মী মৃদুল চুতীয়াই 

নাটক খনৰ কাহিনীৰ মূল বিন্দু-- সত্যপ্ৰসাদ বৰুৱা। কলেজৰ শিক্ষক সত্যপ্ৰসাদ বৰুৱাই মন মেলিলে-- ৰাজনীতি কৰিব, টকা ঘটিব। নিৰ্বাচনত প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰি ৩০ লাখ টকা খৰচ কৰিব, ৮০ লাখ টকা ঘটিব। মোটামুটি অংক কৰি পত্নীক শুনাইছে বৰুৱাই। পত্নীয়ে কিন্তু ভাল পোৱা নাই। পত্নীৰ মতে, কলেজৰ শিক্ষকতায়ে ভাল। কিন্তু বৰুৱাই নিজৰ "অংক"ত স্থিৰ। ৰাজনৈতিক বাটত খোজ আগবঢ়ালে বৰুৱাই, মনৰ বিপৰীতে গৈ পত্নী আৰতিয়ে সহায় কৰিলে, বৰুৱাৰ ঘৰ ভৰিল "ৰাজনৈতিক বেপাৰী"ৰে। জমাৰ টকা "ৰাজনৈতিক বেপাৰী" হাতত তুলি দিলে। ৰঙীন ৰাজনৈতিক ভৱিষ্যতৰ "সপোন" মনত বান্ধি ধাৰৰ বোজাও বঢ়ালে। এদিন নিৰ্বাচন হ'ল। নিৰ্বাচনৰ ফলাফল ঘোষণা হোৱাৰ পাছত "সপোন" ভাঙিল বৰুৱাৰ। নিৰ্বাচনত হৰাৰ পাছতহে বৰুৱাই, ৰঙীন ৰাজনৈতিক সপোন যি সকলৰ ভৰসাত দেখিছিল, সেই সকল "ৰাজনৈতিক বেপাৰী"হে। 

--নাটক খনৰ কাহিনী নিৰ্মাণ কৰিছে ঘুণে ধৰা, লেটেৰা, অৰ্থ কেন্দ্ৰীক নিৰ্বাচন ব্যৱস্থাটোক "বিষয় বস্তু" হিচাবে লৈ। এই "বিষয় বস্তু" আজিৰ তাৰিখতো প্ৰাসঙ্গিক।

নাটক খনৰ "কাহিনী"ৰ পৰিণতি-- অৰ্থ কেন্দ্ৰীক নিৰ্বাচন ব্যৱস্থাটোৰ চিকাৰ হ'ল সত্যপ্ৰসাদ বৰুৱা। ৰঙীণ "ৰাজনৈতিক সপোন" দেখা বৰুৱাই নিজৰ চেহেৰাত এৰুৱাব নোৱাৰা ৰং অনুভৱ কৰিলে। (ক'লা-বগা পোষ্টাৰ থাকোতে ৰঙিণ পোষ্টাৰ কিয়!

নিৰ্বাচন ৰঙিণ। --এনে ধৰণৰ অৰ্থপূৰ্ণ সংলাপ প্ৰয়োগ আৰু মূল চৰিত্ৰই চেহেৰাত ৰং অনুভৱৰ প্ৰয়োগে বিষয় বস্তুক কাহিনীৰ সৈতে সৰল ৰৈখিক গতি দিয়াত সহায় কৰিছে।) অভিনয়, কেৱল অভিনয় ক্ষমতাৰে চৰিত্ৰটোৰ মানসিক যন্ত্ৰণা দৰ্শকক অনুভৱ কৰাইছে বসন্ত শইকীয়াই। এই দিশ চৰ্চলৈ নানিলে অন্যায় হ'ব-- নাটক খনৰ মূল সৌন্দৰ্য বসন্ত শইকীয়াই মূল চৰিত্ৰটোত কৰা অভিনয়। সংলাপ প্ৰক্ষেপনত, আঙ্গিক অভিনয়ত আভিনেতা গৰাকী সংযত। নাটক খনৰ সৌন্দৰ্য বঢ়োৱাত সহায় কৰিছে নিবেদিতা মহন্ত (আৰতি), বিজিত দেব চৌধুৰী (পেইণ্টাৰ), ৰন্‌ধীৰ মাধৱ গোস্বামী (কটকী), ভৱেন দাস (তৰণী), ডাঃ প্ৰদ্যুৎ প্ৰতিম বৰুৱা (শহুৰ), আদ্ৰিকা নৌকাক্ষী (ইছা), অনন্যা কাশ্যপ (মুনু), বিদ্যুৎ বৰা (পুলিচ), বিৰিণামণি দত্ত (মিনতি) -ৰ পৰিপাটি অভিনয়ে। অৱশ্যে আমনিৰ বিষয় হৈছে দুটা মান চৰিত্ৰৰ footwork আৰু  অ-পৰিপাটি সংলাপ প্ৰক্ষেপন। তেনেদৰে নাটক খনৰ সৌন্দৰ্য বঢ়োৱাত সহায় কৰিব নোৱাৰিলে পোহৰ, সংগীতে। মঞ্চ ডিজাইন, মঞ্চ সজ্জা সু-পৰিকল্পিত।  কিন্তু সু-পৰিকল্পিত নহয় মঞ্চ নিয়ন্ত্ৰণ।

শেষত এটা কথা অৱশ্যেই উল্লেখ কৰিম-- পৰিচিলকৰ drama design আৰু realistic acting (যথাৰ্থৱাদী আভিনয়!) -ৰে নিৰ্মাণ কৰা "মৃগয়া" আমাৰ বাবে নিৰ্মল নাট্য আনন্দ হৈ ৰ'ল।📌নাটক : মৃগয়া 

📌নাট্যকাৰ : অজিত বৰঠাকুৰ 

📌পৰিচালক : বসন্ত শইকীয়া